|
Fonetik ve alfabe konularındaki bu giriş veya bölüm , gerekli kaynaklara atıfta bulunmamakta veya mevcut kaynaklar yetersiz kalmaktadır .
|
Alfabenin kendisi kullanılarak yazılan Uluslararası Fonetik Alfabenin ( IPA ) İngilizce dilindeki kısaltması .
Uluslararası fonetik alfabe , AFI [1] kısaltmasında ( Fransız Alfabesi phonétique uluslararası, API ; İngilizce Uluslararası Fonetik Alfabesinde , IPA ), dillerin seslerini fonetik transkripsiyonlarda temsil etmek için kullanılan alfabetik bir yazı sistemidir . AFI, 1886'da Uluslararası Fonetik Birliği'nin inisiyatifiyle, dilsel sesleri tek anlamlı bir şekilde ( foni) tüm dillerin; AFI'nin her sembolü, karışıklık olasılığı olmaksızın bir ve yalnızca bir sese karşılık gelir. [2]
Tarih
İngilizce uluslararası kelimesinin fonetik transkripsiyonları , Received Pronunciation ve Amerikan İngilizcesi olarak telaffuz edilir .
Uluslararası fonetik alfabenin harflerinin genel prensibi, her ayırt edici ses için bir harf sağlamaktır. Bu, tek bir sesi temsil etmek için harf kombinasyonlarını ( İtalyanca'da gn'nin [ɲ] okuduğu gibi) veya iki sesi temsil eden harfleri ([ks] okuyan x gibi ) kullanmadığı anlamına gelir; afrikalar (İtalyanca'da z , c dolce ve g dolce gibi) bunun bir istisnasıdır, çünkü bunlar iki belirsiz sesin ardışıklığı olarak kabul edilirler.
Orijinal gelişim , 1886'da Paris'te kurulan Uluslararası Fonetik Derneği'nin himayesinde İngiliz ve Fransız fonetikçilerle başladı .
Alfabe, tarihi boyunca, en önemlilerinden biri Kiel IPA Sözleşmesinde ( 1989 ) kodlanan bir dizi revizyondan geçmiştir . Daha sonra 1993'te dört orta-orta ünlünün eklenmesiyle [3] ve sağır patlamalar için sembollerin kaldırılmasıyla başka değişiklikler oldu. [4] Son büyük revizyon , sesli labio-dental beat ünsüz ( Fransızca consonne battue labio-dentale voisée veya İngilizce labiodental flap ) için bir sembolün eklendiği Mayıs 2005'e kadar uzanmaktadır . [5]
Sembol ekleme ve çıkarma dışında, Uluslararası Fonetik Alfabede yapılan değişiklikler esas olarak sembollerin ve kategorilerin yeniden adlandırılması veya karakter setinin değiştirilmesinden oluşur. [3]
sembollerin kökeni
Sembollerin çoğu şuradan alınmıştır:
- küçük Latin alfabesi (çoğunlukla) ve küçük büyük harfler (ʙ ɢ ʜ ʟ ɴ ʀ ʁ);
- küçük Yunan alfabesi (β, ɛ, θ, ɸ, χ);
- mevcut harflerden elde edilen diğer harfler: onları değiştirerek (örn. aksanlar ve bölümler üstü gibi.
1989'dan beri Uluslararası Fonetik Birliği başka sembolleri de kabul etmektedir. Örneğin 1989'da ʘ, |,!, ǂ ve ǁ sembolleri, tıklama ünsüzlerini belirtmek için kullanılan ʘ, ʇ, ʗ, ʖ sembollerinin yerini aldı .
Yazım çok sistematik: retroflex ünsüzlerin alt kısmında bir kanca (ɖ ʂ ɳ), patlamalı ünsüzlerin ise üstte bir kanca (ɓ ɗ ɠ) vardır.
Uluslararası Fonetik Derneği, her sesi ilgili sembole mümkün olduğunca yakın eşleştirmeye çalıştı, bu nedenle b, d, f, ɡ, h, k, l, m, n, p, r, s, t, v harfleri, x, z ünsüzleri, a, e, i, o, y ve u ise ünlüleri gösterir.
Kullanmak
Uluslararası fonetik alfabe, sesleri kopyalamak için yüz altmıştan fazla sembol sunar (her dilin yalnızca nispeten küçük bir kümesini kullanmasına rağmen).
Konuşmayı çeşitli kesinlik düzeylerini kullanarak kopyalamak mümkündür: seslerin çok ayrıntılı bir şekilde tanımlandığı kesin bir fonetik transkripsiyon, dar bir transkripsiyon olarak bilinirken , bu ayrıntıların bazılarını göz ardı eden daha kaba bir transkripsiyon, geniş transkripsiyon denir . Örneğin, bilim kelimesinin geniş fonetik transkripsiyonu ( standart İtalyanca'nın telaffuzuna göre ) [ˈʃɛnʦa] iken, dar transkripsiyonu [ˈʃɛn̪.t͡sa] olabilir: ilk durumda daha az ayrıntı rapor edilirken, ikinci durumda daha az ayrıntı rapor edilir. çeşitli aksanların kullanılmasıyla bile, gerçek gerçekleşmesini daha kesin olarak açıklamamı sağlıyor.. Aynısı , Venedikli bir konuşmacı tarafından konuşulan aynı kelimenin transkripsiyonu için de geçerlidir: bilim , geniş ölçüde ['ʃenʦa] ve kesinlikle [ˈʃẽˑn̪.t͡sa] [6] ile yazılabilir .
IPA transkripsiyonu esas olarak bilimsel dil tedavilerinde (özellikle fonetik ve fonoloji disiplinlerinde ) kullanılır; genellikle daha pratik bir amaçla sözlüklerde kelimelerin telaffuzunu belirtmek için kullanılır, ancak aynı zamanda Latin alfabesi dışında yazılmış kelimelerdeki telaffuzu belirtmek için de kullanılır (örneğin Kiril , Tay dili , Amharca , Çince , Korece , Japonca). Klinik ortamda konuşma terapistleri tarafından, incelenen deneklerin dilinde üretilen ve/veya değiştirilen seslerin ayrıntılı bir analizi amacıyla, dil bozukluğu vakalarında dilsel örnekleri analiz etmek için kullanılır. Ayrıca Wikipedia da dahil olmak üzere çeşitli ansiklopedilerde yabancı kelimelerin telaffuzlarını yazmak için kullanılır.
semboller
Latin harflerine şekil olarak benzeyen semboller genellikle benzer seslere karşılık gelir. Uluslararası fonetik alfabenin karakterleri bir metne eklendiğinde, fonetik transkripsiyonlar için eğik çizgiler (/ /) veya fonetik transkripsiyonlar için köşeli parantezler ([]) aracılığıyla metnin geri kalanından izole edilirler ; bu farkın bir örneği için Aksan ve Diğer Sembollere bakın .
ünsüzler
pulmoner ünsüzler
Bir pulmoner ünsüz, glottisin (ses telleri arasındaki boşluk) veya ağız boşluğunun (ağız) tıkanmasıyla ve aynı anda veya ardından akciğerlerden hava salınımı ile üretilen bir ünsüzdür. Akciğer ünsüzleri, dünya dillerinde olduğu gibi IPA'daki ünsüzlerin çoğunluğunu temsil eder. Tablo, bu ünsüzleri artikülasyon yerine, yani ses aygıtının ünsüzün üretildiği noktaya göre sütunlar halinde ve artikülasyon şekline göre sıralar halinde, yani nasıl olduklarına göre göstermektedir. üretilmiş.
ortak eklemli ünsüzler
Ortak eklemli ünsüzler, aynı anda iki eklemlenme yerini içeren seslerdir. İtalyanca'da " insan"ın ilk sesi ortak eklemli bir ünsüzdür, yani [w], çünkü dudakların yuvarlanması ve dilin kökünün yumuşak damağa doğru kaldırılmasıyla üretilir.
Affricates ve çift eklemler
Ortaklar ve çift mafsallı ünsüzler, iki sembolün üstüne veya altına yerleştirilen bir yay ile birleştirilen iki IPA sembolü ile işaretlenir: artık resmi IPA kullanımı olmamasına rağmen, en çok tekrarlanan altı ortak harf bazen bitişik harflerle gösterilir.
| Kemer | ligatür | Tanım |
|---|---|---|
| t͡s | ʦ | sağır alveoler afrika |
| dez | ʣ | sesli alveolar affricate |
| t͡ʃ | ʧ | sessiz postalveolar affricate |
| d͡ʒ | ʤ | sesli posta veolar affricate |
| t͡ɕ | ʨ | sağır alveolo-damak affricate |
| d͡ʑ | ʥ | sesli alveolar-damak affricate |
| t͡ɬ | - | sağır alveolateral affricate |
| d͡ɮ | - | sesli alveo-lateral affricate |
| k͡p | - | sessiz velolabial stop |
| ɡ͡b | - | sesli velolabial tıkayıcı |
| ŋ͡m | - | velolabiyal burun |
Pulmoner olmayan ünsüzler
Pulmoner olmayan ünsüzler, akciğerlerin havasından yararlanmayan seslerdir: bunlar arasında tıklamalar ( Khoisan dillerinde bulunur ), implosives ( Svahili gibi dillerde bulunur ) ve ejectives (birçok Amerikalı ve Kafkasyalıda bulunur) bulunur. .
| Tıklamak | patlayıcı | ejective | |||
|---|---|---|---|---|---|
| ʘ | iki dilli | ɓ | iki dilli | ʼ | Örneğin: |
| ǀ | lamino-alveolar | ɗ | alveolar | p | iki dilli |
| ǃ | apiko-postalveolar | ʄ | damak | t | alveolar |
| ǂ | Lamino-postalveolar | ɠ | Duvak | kʼ | Duvak |
| ǁ | Yanal | ʛ | Uvüler | evet | alveolar frikatif |
Sesli harfler
| Ön | neredeyse ön | Merkez | neredeyse arka | Arka | |
| Kapalı | |||||
| neredeyse kapalı | |||||
| yarı kapalı | |||||
| ortalamalar | |||||
| Yarı açık | |||||
| neredeyse açık | |||||
| Açık | |||||
İki sembol çiftler halinde göründüğünde, soldaki yuvarlak olmayan bir ünlüyü , sağdaki ise yuvarlak bir sesli
harfi temsil eder . Merkezde bulunanlar için dudakların konumu belirtilmemiştir.
harfi temsil eder . Merkezde bulunanlar için dudakların konumu belirtilmemiştir.
IPA, ünlüleri dilin üretilmeleri sırasında üstlendiği konuma göre düzenler: ünlülerin düzenlenmesi yamuk şeklini alır.
Bu yamuğun dikey ekseni sesli harf yüksekliğine karşılık gelir : dil damağa doğru kaldırıldığında telaffuz edilen ünlüler üstte, dil indirildiğinde üretilenler ise altta bulunur. Örneğin, [i] trapeziusun tepesindedir çünkü onu üretirken dil damağa doğru kalkık bir konumdadır, [a] ise alttadır çünkü üretilirken dil aşağıdadır.
Paralel olarak, yatay eksen sesli harf arkalığını temsil eder: Sağda yer alan ünlüler, dil ağzın arkasına doğru, solda işaretlenmiş olanlar ise dil ağzın önüne doğru ilerletilmiş olarak üretilir.
Ünlüler eşleştirildiğinde, sağdaki labialize olurken soldaki ise labialize edilmemiş muadili olur.
Aksan işaretleri ve diğer semboller
Çubuklar ve köşeli parantezler
Bir IPA transkripsiyonunda, bir kelimenin veya deyimin fonemik transkripsiyonu verildiğinde, yani belirli bir dilin tanınan bir varyantında yapılması gereken fonemleri (yani soyut ses birimlerini) belirten çapraz çubuklar kullanılır .
Bunun yerine, fonetik bir transkripsiyon önerildiğinde köşeli parantezler kullanılır , yani belirli bir kelimenin veya ifadenin gerçek gerçekleşmesine mümkün olduğunca yaklaşma girişimi . Bu nedenle, bir fonetik transkripsiyonda, bir dilde kabul edilen farklı alofonlardan hangisinin yapıldığı belirtilecektir .
Örneğin: "casa" kelimesinin standart İtalyanca'daki fonemik transkripsiyonu : / ˈkasa / ; gerçekte, kuzeyli bir konuşmacının teslimiyetinin fonetik transkripsiyonu muhtemelen [ˈkaːza] olurken, bir Campania konuşmacısınınki [ˈkaːsɐ] veya hatta [ˈkaːsə] olacaktır . Islık sesinin sağır veya sesli telaffuzu veya son sesli harfin az çok açık hale getirilmesi İtalyancada allofon olarak kabul edilir ve Toskana dinleyicisi, farklı telefonları [s] ve [z] soyut varlığa kendiliğinden takip ederek kelimeyi tanıyacaktır. / s / .
Başka bir örnek, <r> gibi zor işlenmiş bir ünsüzün farklı telaffuzlarını ele alabilir: rosa kelimesi İtalyanca konuşanlar tarafından (fonetik transkripsiyonlar) [ˈrɔːza] , [ˈɾɔːza] , [ˈʀɔːza] , [ ˈɹɔːza] , [ olarak telaffuz edilecektir. Ɣɔːza] [ʋɔːza] ; İtalyanca'da, konuşmacıların ilk ünsüzü oluşturabildikleri farklı telefonlar (" rs moscia "nın farklı türleri) alofonlardır ve dinleyici (ve aslında konuşmacının kendisi) aslında kendisine telaffuz edilen "bir şeyi" geri getirecektir. 'soyut (fonemik) varlık / ˈrɔza / ,<gül> grafikleri .
İtalik, yıldız ve yuvarlak parantez
- İtalik kullanımı, belirli bir kelimenin sesinin telaffuz edilip edilmeyeceği anlamına gelir; örneğin, İtalyanca'daki ve içindeki kelimelerde i telaffuz edilmeyebilir ve transkripsiyon / i n / e / i l / şeklindedir .
- Yuvarlak parantezlerin () kullanılması, son konumdaki bir ses biriminin ancak konuşmada arkasından bir sesli harf gelmesi durumunda telaffuz edilebileceği anlamına gelir; İngilizce sözlüklerde a / ɹ / ifadesinin okunup okunamayacağını belirtmek için / (ɹ) / yerine yıldız işareti (*) de kullanılır.
aksan
Aksan işaretleri, sesi ve aksanı değiştiren üst segmentlerin aksine, bir sesi değiştirmeyi amaçlayan işaretlerdir. Bunlar, harfin telaffuzunda belirli bir değişikliği veya daha spesifik bir açıklamayı göstermek için bir IPA sembolünün belirli bir yerine yerleştirilmiş noktalar, kancalar, beneklerdir. Öncelikle konuşma terapisi için tasarlanan IPA uzantılarına ek aksan işaretleri eklendi. Aksan işaretleri, hafifçe değiştirilmiş fonetik değerleri veya ikincil artikülasyonları kopyalamak için IPA sembolleriyle birleştirilir .
Aksan tablosu:
| sembol | Anlam | Örnekler | |||
|---|---|---|---|---|---|
| hece aksanları | |||||
| ◌̩ | Hece | ɹ̩ n̩ | |||
| ◌̯ | hece değil | e̯ ʊ̯ | |||
| Aksanları serbest bırak | |||||
| ◌ʰ - ◌ʱ | aspire edilmiş | tʰ - dʱ | |||
| ◌̚ | Sağır | ◌̚ d̚ | |||
| ◌ⁿ | Nazalize | dⁿ | |||
| ◌ˡ | yanallaştırılmış | d | |||
| fonasyon aksanları | |||||
| ◌̪ | Diş | t̪ d̪ | |||
| ◌̼ | linguolabial | t̼ d̼ | |||
| ◌̺ | apikal | t̺ d̺ | |||
| ◌̻ | laminalı | t̻ d̻ | |||
| ◌̟ | Gelişmiş | u̟ t̟ | |||
| ◌̠ | Vesika | BT | |||
| ◌ | merkezileştirilmiş | orada | |||
| ◌̽ | Biraz merkezi ses ile yarı merkezileştirilmiş | e̽ ɯ̽ | |||
| ◌̝ - ◌˔ | Yükseltilmiş (ɹ̝ = sessiz alveolar ıslıklı olmayan frikatif) | e̝ ɹ̝ | |||
| ◌̞ - ◌˕ | İndirgenmiş (β̞ = çift dudaklı yaklaşık) | e̞ β̞ | |||
| ortak aksan | |||||
| ◌̹ | Daha yuvarlak | ɔ̹ x̹ | |||
| ◌̜ | Daha az yuvarlatılmış | ɔ̜ x̜ʷ | |||
| ◌ʷ | Labialized veya Labio-velarized | tʷ dʷ | |||
| ◌ʲ | damak tadında | tʲ dʲ | |||
| ◌ˠ | Velarize | tˠ dˠ | |||
| ◌ˤ | Boğazlanmış, boğuk bir sesle | tˤ birˤ | |||
| ◌ᶣ | Labio-palatalized, labial ve palatal arasında | tᶣ dᶣ | |||
| ◌̴ | Velarize veya faringalize | ɫ z̴ | |||
| ◌̘ | Gelişmiş dil tabanı | e̘ veya̘ | |||
| ◌̙ | Dilin tabanı geri çekilmiş | e̙ veya̙ | |||
| ◌̃ | Nazalize | ẽ z̃ | |||
| ◌˞ | Canlı bir vurgu ile Rotico | ɚ ɝ | |||
Glottisin durumu, aksanlarla ince bir şekilde yazılabilir:
| glottis açık | [t] | sağır |
|---|---|---|
| [d] | mırıldanan ses | |
| [d] | kısmen boğuk | |
| Normal ses | [d] | kalıcı ses |
| [d] | katı | |
| [d] | çatlamış | |
| Kapalı glottis | [ʔ͡t] | glottalize |
Not:
- Bir sesli harfin uzatılması, iki nokta üst üste gibi görünen " ː " sembolü ile gösterilir , örneğin: [ˈbɛːne] è bene .
- Rotik sesli harf , sesli harfe eklenmiş " ˞ " sembolü ile işaretlenmiştir, örneğin: [bɝd] Amerikan İngilizcesinde kuştur .
- Nazalizasyon " ̃" sembolü ile gösterilir, örneğin : [bɔ̃ ] Fransızca'da bon'dur .
- Bir diphthong'un vurgulanmamış sesli harfi " ̯ " sembolü ile gösterilir , örneğin: [ˈvoi̯] , sen kelimesini yazmanın bir yoludur . Bu, diphthong'un aslında bir diphthong olduğunu ve aradan ayrılan iki hece olmadığını gösterir .
Parçalar üstü aksan
Parçalar üstü aksanlar, bir sese katılmayan ve aksan, ton ve tonlamayı değiştirmeye adanmış işaretlerdir. Bu semboller, genellikle hecelerde, sözcüklerde veya tümcelerde, yani yoğunluk, ton, ikizleme ve ses gibi öğelerde işleyen prozodi, ton, uzunluk ve vurgu gibi tek ünsüz ve sesli harf düzeyinin üzerindeki bir dilin özelliklerini tanımlar. bir dilin yanı sıra konuşmanın ritmi ve tonlaması. Bu sembollerin çoğu kelime seviyesinde fonemik olan ayrımları gösterse de, semboller kelimeden daha yüksek seviyedeki tonlama için de mevcuttur.
Suprasegmental işaretlerin listesi aşağıdadır:
| sembol | Anlam | Örnekler | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Uzunluk, vurgu ve ritim | |||||
| ˈ | Birincil aksan | ile | |||
| ˌ | ikincil aksan | ile | |||
| ː | Çok uzun (uzun sesli, geminata ünsüz) | aː kː | |||
| ˑ | Orta uzunlukta | ile | |||
| ˘ | Çok kısa | ə̆ | |||
| . | hece sınırı | aa | |||
| ‿ | Birlik (duraklama yok) | evet | |||
| Tonlama | |||||
| | | küçük duraklama | ||||
| ‖ | Daha fazla duraklama | ||||
| ↗︎ | küresel artış | ||||
| ↘︎ | küresel düşüş | ||||
| Ton aksanları (solda) ve ton harfleri (sağda) | |||||
| hiç biri | Çok yüksek | ||||
| hiç biri | Uzun | ||||
| hiç biri | Orta | ||||
| hiç biri | Bas | ||||
| ˩ - ŋ̏ ȅ | Çok düşük | ||||
| ↑ - | artan | ||||
| ↓ - | Azalan | ||||
| - hiç biri | Arttırmak | ||||
| - hiç biri | Azalmak | ||||
tonlu vurgu
IPA alfabesinde iki tonik vurgu vardır: birincil ve ikincil .
Birincil olan, ilgili heceden önce gelen bir kesme işaretine ( ˈ) grafiksel olarak benzer .
- Örnekler:
- kabile [ tribu ];
- ev [ ˈ kaː sa];
- istasyon [statˈ ʦjoː ne];
- tìtolo [ˈ tiː tolo ];
- kapitino [ ˈ kaː pitino].
İkincil olanı grafiksel olarak söz konusu heceden önce gelen bir virgüle ( ˌ ) benzer ve en az beş heceden oluşan uzun sözcüklerdeki vurgu nüansını daha iyi ayrıntılandırmaya hizmet eder.
- Örnekler:
- australopithecus [ˌ au stralopiˈ teː ko];
- basınçlandırma [ˌ spres suriddzatˈ ʦjoː ne];
- isyan [ˌ am mutinaˈ men to].
Artık kullanılmayan veya standart olmayan semboller
IPA, tarihi boyunca aşağı yukarı uzun zaman dilimleri için sembolleri kabul etmiştir ve bu semboller, günümüzdekilerle değiştirildiği için daha sonra indirgenmiştir. Diğer semboller IPA fonetik transkripsiyonlarında kullanılmaktadır ancak resmi olarak tanınmamaktadır. Bu, bugün [ʊ] ile temsil edilen [ɷ] veya [ʦ], [ʣ], [ʧ] ve [ʤ] için geçerlidir, bugün ayrı yazılar [ts], [dz], [tʃ] ve [dʒ]. Diğer durumlarda bu yazarın takdirindedir: örneğin İngilizce sözlüklerde alveolar yaklaşımını resmi sembol IPA [ɹ] ile gösterilen görmek çok nadirdir , ancak İngilizce'deki bu harf her zaman şunu gösterdiğinden [r] ile gösterilir. dedi ses.
Daha fazla açıklama
- Tüm retroflex ünsüzler , altta sağa dönük bir kanca eklenmesiyle eşdeğer alveolar ünsüzlerle aynı sembole sahiptir .
- Resmi IPA, mevcut tek fonetik alfabe değildir: Luciano Canepari , bundan yola çıkarak can IPA / kaˈnipa / [käˈniːpä] adında bir alfabe geliştirmiştir .
Uzantılar
Genellikle "extIPA" olarak kısaltılan ve bazen "genişletilmiş IPA" olarak adlandırılan "IPA uzantıları", asıl amacı rahatsız edici konuşmayı doğru bir şekilde kopyalamak olan sembollerdir . 1989 Kiel Konvansiyonunda , bir grup dilbilimci, 1980'lerin başında PRDS (Fonetic Representation of Disordered Speech) Grubunun daha önceki çalışmalarına dayanan ilk uzantıları geliştirdi [7] . [8] Uzantılar ilk olarak 1990'da yayınlandı, daha sonra ICPLA tarafından resmi olarak kabul edildiklerinde 1994'te "Journal of International Phonetic Association"da değiştirilip yeniden yayınlandı . [9]Orijinal amaç bozuk dili yazıya dökmek iken, dilbilimciler standart iletişimde susturma, diş gıcırdatma ve dudak şapırdatma gibi bir dizi benzersiz sesi belirtmek için uzantılar kullandılar. [10] [11]
IPA'nın uzantılarına ek olarak, fonetikte konuşma kalitesi kavramına ek olarak, ek hava akımı mekanizmaları ve ikincil artikülasyonlar için bir dizi sembol içeren Konuşma Kalitesi Sembollerinin Sözleşmeleri vardır.
kullanım örnekleri
Aşağıda, bazı İtalyanca metinlerin fonetik transkripsiyonlarında IPA kullanımına ilişkin bazı örnekler verilmiştir:
Babamız : _
İlahi Komedya'nın ilk satırları :
Not
- ^ AFI , Dizionario De Mauro'da . 19 Mayıs 2022'de alındı .
- ^ Raffaele Simone, Dilbilimin Temelleri , ed. Laterza, Roma-Bari, 2008, ISBN 978-88-420-3499-5 , s. 99.
- ^ a b Michael KC MacMahon, Fonetik Notasyon , PT Daniels ve W. Bright (ed.) (ed.), The World's Writing Systems , New York, Oxford University Press, 1996, s. 821-846, ISBN 0-19-507993-0 .
- ^ Pullum ve Ladusaw, Fonetik Sembol Rehberi , s. 152 ve 209
- ^ Katerina Nicolaidis, Approval of New IPA Sound: The Labiodental Flap , www2.arts.gla.ac.uk , International Phonetic Association, Eylül 2005. Erişim tarihi: 17 Eylül 2006 ( 2 Eylül 2006'da orijinalinden arşivlenmiştir ) .
- ^ Alberto Mioni, Elements of fonetik , Padua, Unipress, 2001, s. 203-205.
- ^ "1989 IPA Kiel Konvansiyonunda, rahatsız edici konuşmaların yazıya dökülmesine yönelik tavsiyeler geliştirmek üzere bir alt grup kuruldu." ("IPA'nın Uzantıları: Bir ExtIPA Grafiği", "Uluslararası Fonetik Derneği", "El Kitabı", s. 186.)
- ^ PRDS Grubu (1983). Düzensiz Konuşmanın Fonetik Temsili. Londra, edit. Kralın Fonu.
- ^ "IPA'nın Uzantıları: Bir ExtIPA tablosu", "Uluslararası Fonetik Derneği", "El Kitabı", s. 186-187.
- ^ Michael KC MacMahon, Fonetik Notasyon , PT Daniels ve W. Bright (ed.), The World's Writing Systems , New York, Oxford University Press, 1996, s. 821-846 , ISBN 0-19-507993-0 .
- ^ Joan Wall, Şarkıcılar için Uluslararası Fonetik Alfabesi: İngilizce ve Yabancı Dilde Diksiyon Kılavuzu , Pst, 1989, ISBN 1-877761-50-8 .
İlgili öğeler
- Uluslararası Fonetik Derneği
- Söyleyiş sesbilgisi
- İtalyan dilinin fonolojisi
- Unicode'da IPA
- fonolojik şeffaflık
- IPA Uzantıları
Diğer projeler
Wikiversity , uluslararası fonetik alfabe hakkında kaynaklar içerir- Wikimedia Commons , uluslararası fonetik alfabedeki görüntüleri veya diğer dosyaları içerir
Dış bağlantılar
- ( TR ) Internationalphoneticassociation.org adresindeki resmi IPA sayfası .
- IPA tablosunu pdf olarak 2015'e güncellenmiş ( PDF ) olarak, internationalphoneticassociation.org adresinden indirin .
- Peter Ladefoged tarafından fonetik kursu (İngilizce, ses dosyalarıyla birlikte) , phonetics.ucla.edu adresinde .
- WikiTeX , IPA dizilerinin doğrudan bir Wiki makalesinde düzenlenmesini destekler
- 2 hoparlörün ses dosyalarını ve Torino Üniversitesi Fonetik Laboratuvarı'ndan örnekler içeren multimedya IPA tablosu
- Torino Üniversitesi Fonetik Laboratuvarından Çevrimiçi IPA Editörü
- inglesexpress.it adresinde , İtalyan alfabesi ile basitleştirilmiş IPA telaffuzunun İngilizce-İtalyanca sözlüğü .
| Yetki kontrolü | GND ( DE ) 4421853-9 |
|---|
All Rights Reserved © 2022