askerlik | |
---|---|
ticaret. Kara Ordusu | |
Genel açıklama | |
etkinleştir | 26 Mayıs 1445 - bugün |
Ülke | ![]() |
İnsan | kara silahlı kuvveti |
Boyut | 112.502 asker (2017) |
Garnizon / Karargah | Paris |
Takma ad | büyük muet |
sloganı | Honneur et Patrie ( Onur ve vatan ) |
Renkler | Mavi, beyaz ve kırmızı |
Savaşlar / savaşlar | Listeye bakın çakışma listesi
|
İnternet sitesi | http://www.defense.gouv.fr/terre |
Parçası | |
Fransızca Armée | |
bağımlı bölümler | |
Quartier général de corps de réaction rapide - Fransa Kuvvet Komutanlığı Tugayları Artillerie Aviation légère de l'armée de terre ( ALAT) Génie Infanterie Légion étrangère Commerial Train Transmissions Troup Santé de l'armée de Terre Groupe de spécialité état-majör Musiques militaires Centre de preparation des force | |
Komutanlar | |
Chef d'État-major de l'Armée de terre | Général d'armée Jean-Pierre Bosser |
semboller | |
savaş bayrağı | ![]() |
Wikipedia'da askeri birlikler hakkında söylentiler |
Armée de terre (" Kara Ordusu"), Fransız silahlı kuvvetlerinin dört bileşeninden biridir . Diğer üç kuvvet gibi ( Marine Nationale , Armée de l'air ve Gendarmerie Nationale ) Fransız hükümetinin sorumluluğundadır .
Operasyonel olarak, ordu birlikleri, Silahlı Kuvvetler Genelkurmay Başkanlığı'nın ( chef d'état-major des armées , CEMA) yetkisi altındadır. Ordu Genelkurmay Başkanı ( Chef d'état-major de l'armée de terre ) CEMA ve Savunma Bakanı önünde , kuvvetlerinin organizasyonu, hazırlanması, kullanımı ile planlama ve planlamadan sorumludur. gelecekteki araçları, ekipmanı ve ekipmanı.
1997'de meclisten geçen ve 2001'de yürürlüğe giren zorunlu askerliğin askıya alınmasının ardından tüm askerler profesyonel olarak kabul ediliyor .
2017 itibariyle, Fransız ordusu 117.000 kişiyi istihdam ediyor ( Fransız yabancı lejyonu ve Paris itfaiyecileri dahil ). Ayrıca, Fransız ordusunun yedek unsuru, Operasyonel Yedek personelinin 15.453 üyesinden oluşmaktadır. [2]
1999'da ordu , ihtiyati tedbirler içeren Fransız Asker Yasası'nı yayınladı: [3]
( FR )
«Maître de sa force, saygıdeğer düşman et veille à épargner les popülasyonları. Il obéit aux ordres, dans le saygı des lois, des coutumes de la guerre ve uluslararası sözleşmeler. (...) Il est ouvert sur le monde et la société, et en saygı duyulan les différences." |
( BT )
"Gücünün efendisi, rakibine saygı duyuyor ve sivillerin canını yakmamaya dikkat ediyor. Kanunlara, savaş örf ve adetlerine ve milletlerarası sözleşmelere uygun olarak emirlere uyar. (...) Dünyaya ve topluma açıktır ve farklılıklarına saygı duyar.” |
( Le code du soldat ) |
Tarih
Antik Tarih
Feodal kayıtlar yerine düzenli ücretlerle ödenen ilk daimi ordu, 1420 ile 1430 yılları arasında VII . Asker birlikleri , hizmet sürelerini, kompozisyonlarını ve ödemelerini düzenlemek için yönetmelikler çıkarılarak askere alındı . Compagnie d'ordonnance , 16. yüzyılda jandarma süvarilerinin çekirdeğini oluşturdu. Fransa'nın her yerine yerleştirildiler ve gerekirse daha büyük ordulara çağrıldılar. "Frank okçular" ve asil olmayan sınıflardan alınan piyade birlikleri için de hükümler vardı, ancak birlikler savaşın sonunda dağıtıldı. [4]
Savaş için piyadelerin çoğu hâlâ şehirli veya taşralı milisler tarafından sağlanıyordu, bir bölgeden veya şehirden yerel olarak savaşmak için askere alındı ve askere alma bölgelerine göre adlandırıldı. Yavaş yavaş, birimler daha kalıcı hale geldi ve 1480'de İsviçreli eğitmenler işe alındı ve "Bande" (Milis) 'nin bir kısmı, 9.000'e kadar erkekten oluşan geçici "Lejyonlar" oluşturmak için birleşti. Adamlara para ödenecek, sözleşme ve eğitim alacaklardı.
Henry II , Milis yapısını değiştirmek için kalıcı piyade alayları oluşturarak Fransız ordusunu daha da düzenli hale getirdi. Bunlardan ilki (Régiments de Picardie, Piémont, Navarre ve Champagne) Les Vieux Corps (Eski Bedenler) olarak adlandırıldı. Savaş sona erdikten sonra, Vieux Kolordusu ve kralın kişisel birlikleri ile maliyet tasarrufu sağlayan bir önlem olarak alayları dağıtmak yaygın bir uygulamaydı, ancak Maison du Roi hayatta kalan tek kişiydi.
Alaylar doğrudan kral tarafından askere alınabilir ve askere alındıkları bölgeden veya soylulardan ve dolayısıyla soylu veya atanan albay tarafından çağrılabilirdi. XIII.Louis tahta çıktığında, mevcut alayların çoğunu dağıttı, yalnızca Vieux'u ve Petite Vieux olarak bilinen ve ayrıca bir savaştan sonra dağılmama ayrıcalığını elde eden bir avuç diğerini bıraktı.
1684'te, Fransız piyadesinde büyük bir yeniden yapılanma ve 1701'de Louis XIV'in planlarına ve İspanyol Veraset Savaşı'na uyum sağlamak için bir başka düzenleme yapıldı . Değişiklik, Fransız ordusunun mevcut alaylarının çoğunu yarattı ve ekipmanlarını ve taktiklerini standartlaştırdı. Sun King'in ordusu, renkli astarlı gri-beyaz ceketler giyme eğilimindeydi . İstisnalar vardı ve Fransa dışından toplanan yabancı birlikler kırmızı (İsviçre, İrlanda vb.) veya mavi (Alman, İskoç vb.) ceketler giyerken, Fransız muhafızlar mavi ceket giyiyordu. Hat alaylarına ek olarak, Maison du Roi birkaç seçkin birim, İsviçre Muhafızları sağladı., Fransız muhafızları ve silahşör alayları en ünlüydü. Fransız hat piyade Les Blancs , Charleville tüfekleriyle beyaz / gri giyinmiş, Dokuz Yıl Savaşlarında , İspanyol ve Avusturya veraset savaşlarında, yediler savaşında savaşan , 17. ve 18. yüzyılların savaş alanlarında korkulan bir düşmandı. yıl ve Amerikan Devrimi'nde . [5]
Devrim orduyu böldü, ana kitle subaylarının çoğunu aristokratik kaçışa ya da giyotine kaptırdı ve morali bozuldu ve etkisiz hale geldi. Fransız muhafızları isyana katıldı ve Tuileries sarayına yapılan saldırı sırasında İsviçreli muhafızlar katledildi . Kraliyet ordusunun kalıntıları daha sonra sans-culottes olarak bilinen devrimci milisler ve daha burjuva bir milis ve polis gücü olan " Ulusal Muhafızlar " ile birleştirildi ve Fransız Devrim Ordusu'nu oluşturdu .
1792'den itibaren Fransız Devrim Ordusu, Avrupa güçlerinin çeşitli kombinasyonlarına karşı savaştı: başlangıçta çok sayıda ve temel taktiklere dayanarak, kanlı bir şekilde yenildi, ancak hayatta kaldı ve önce rakiplerini Fransız topraklarından püskürttü, ardından bağımlı devletler yaratarak birkaç ülkeyi fethetti. Napolyon I döneminde , Fransız ordusu Napolyon savaşları sırasında Avrupa'nın çoğunu fethetti.. Napolyon ve mareşalleri komutasındaki Fransız ordusu, devrimci güçleri yeniden profesyonelleştirerek ve ağır topçu desteği ve takip süvari sürüleri ile saldırı sütunlarını kullanarak, 1812'ye kadar müttefik ordularını defalarca bastırıp yok edebildi. Napolyon, her biri geleneksel olan Kolordu kavramını tanıttı. saha kuvvetinin farklı yürüyüş hatlarına bölünmesine ve yeniden katılmasına veya bağımsız olarak çalışmasına izin veren "minyatür" ordu. Grande Armée , her düşman ordusuyla kesin bir savaş arayarak ve ardından bölgeyi hızla işgal etmeden ve bir barışı zorlamadan önce onları ayrıntılı olarak yok ederek çalıştı.
1812'de Napolyon, Doğu Avrupa'daki Rus etkisini ortadan kaldırmak ve imparatorluğunun sınırlarını ve bağımlı devletlerini korumak amacıyla Moskova'ya yürüdü. Başlangıçta sefer iyi gitti, ancak Rus bozkırlarının uçsuz bucaksız mesafeleri ve soğuk kış, ordusunu kaotik bir geri çekilmeye, Rus akınlarına ve takiplerine kurban gitmeye zorladı. 1812 kampanyasının Büyük Ordusu değiştirilemedi ve İspanya'da Büyük Britanya ve Portekiz'e karşı İspanya Bağımsızlık Savaşı'nın "ülser"iyle, Fransız ordusunda eğitimli birlikler yetersizdi ve Fransız personeli neredeyse tükendi. Waterloo'da bir İngiliz-Hollanda ve Prusya ittifakı tarafından kesintiye uğrayan Napolyon'un tahttan çekilmesi ve dönüşünden sonra, Fransız ordusu restore edilmiş Bourbon monarşisinin altına geri getirildi. Yapı esasen değişmeden kaldı ve İmparatorluğun birçok subayı pozisyonlarını korudu.[6]
Uzun 19. yüzyıl ve ikinci imparatorluk
Bourbon Restorasyonu, ülkenin sürekli olarak siyasi şiddetin eşiğinde olduğu bir siyasi istikrarsızlık dönemiydi. [5]
Ordu, 1824'te İspanyol monarşik mutlakiyetçiliğinin restorasyonuna girişti. Altı ayda hedeflerine ulaştı, ancak 1828'e kadar tamamen geri çekilmedi. Bir önceki Napolyon istilasına kıyasla, bu sefer başarılı ve hızlıydı.
Cezayir beyinin zayıflığından yararlanan Fransa , 1830'da onu işgal etti ve ilk direnişi hızla yeniden aştı. Fransız hükümeti Cezayir'i resmen ilhak etti, ancak ülkeyi tamamen pasifize etmek yaklaşık 45 yıl sürdü. Fransız tarihinin bu dönemi, Fransız Yabancı Lejyonu'nu da içeren Armée d'Afrique'nin kuruluşuna tanık oldu . Ordu artık Birinci Dünya Savaşı'na kadar sürdüreceği lacivert ceketler ve kırmızı pantolonlar giyiyordu.
Cezayir'in düşüş haberi, Bourbon monarşisinin devrildiği ve yerine Orleans'ın anayasal monarşisinin geçtiği 1830'da Paris'e henüz ulaşmıştı . 1830 Temmuz Devrimi sırasında, Parisli kalabalık, Maison du Roi birlikleri için çok güçlü olduğunu kanıtladı ve Fransız ordusunun ana gövdesi, kalabalıkla dayanışma içinde, yoğun bir şekilde dahil olmadı.
1848'de bir devrim dalgası Avrupa'yı kasıp kavurdu ve Fransız monarşisini sona erdirdi . Ordu, Paris'te kralı deviren sokak kavgalarına büyük ölçüde dahil değildi, ancak yılın ilerleyen saatlerinde birlikler, Napolyon'un yeğeninin başkan olarak seçilmesine yol açan yeni Cumhuriyet'in daha radikal unsurlarının bastırılmasında kullanıldı.
Papa, 1848 devrimlerinin bir parçası olarak Roma'yı terk etmek zorunda kalmıştı ve Louis Napoleon, General Nicolas Charles Victor Oudinot komutasındaki Papalık Devleti'ni restore etmek için 14.000 kişilik bir seferi kuvveti gönderdi. Nisan 1849'un sonunda, Giuseppe Garibaldi'nin gönüllü birlikleri tarafından Roma'dan yenildi ve reddedildi, ancak daha sonra toparlandı ve Roma'yı yeniden fethetti.
Fransız ordusu, Büyük Britanya'nın bir müttefiki olan Rusya'ya karşı Kırım savaşı için tam zamanında, Minié tüfekleriyle donatılan dünyadaki ilk ordular arasındaydı . Bu buluş, hat piyadelerine çok daha uzun menzilli ve daha yüksek isabetli bir silah verdi ve yeni esnek taktiklere yol açacaktı. Fransız ordusu kitlesel manevralarda ve savaşlarda İngilizlerden daha deneyimliydi ve Fransız ordusunun itibarı büyük ölçüde arttı.
Bunu bir dizi sömürge seferi takip etti ve 1856'da Fransa , İngiliz tarafında Çin'e karşı tavizler alarak İkinci Afyon Savaşı'na katıldı. Fransız birlikleri , demiryollarının kitle hareketi için ilk kullanımı olan Avusturyalılara karşı İtalya'da konuşlandırıldı.
Fransız ordusu artık Japonya'daki askeri misyonlara ve başkalarına örnek olarak görülüyordu ve Fransız Zouaves'in diğer ordularda taklit edilmesi bu prestijini artırdı. Ancak, Meksika'ya yapılan bir sefer, istikrarlı bir kukla rejim yaratmayı başaramadı.
Fransa, 1870-1871'deki Fransa-Prusya Savaşı'ndaki yenilgiyle küçük düşürüldü . Ordu, Chassepot şeklinde çok daha üstün piyade silahlarına ve erken bir makineli tüfek tipine sahipti, ancak taktikleri ve topçuları daha düşüktü ve Alman işgalci kuvvetinin inisiyatifine izin vererek, şehrinde hızla durduruldu ve yenilgiye uğradı. Ordu içindeki prestij kaybı, saldırganlık ve yakın taktiklere büyük önem verilmesine yol açtı.
20. yüzyılın başı
Ağustos 1914'te Fransız silahlı kuvvetleri 1.300.000 askerden oluşuyordu. Büyük Savaş sırasında , Fransız ordusu 900.000 sömürge askeri de dahil olmak üzere 8.817,000 asker çekecekti. Savaş sırasında, çoğunlukla Batı Cephesinde olmak üzere, operasyonda yaklaşık 1.397.000 Fransız askeri öldürüldü . Fransız tarihinin en ölümcül çatışması olurdu. Başlıca generaller şunlardı: Joseph Joffre , Ferdinand Foch , Charles Mangin , Philippe Pétain , Robert Nivelle , Franchet d'Esperey ve Maurice Sarrail (bkz . Birinci Dünya Savaşı'nda Fransız ordusu). Savaşın başlangıcında, Fransız askerleri hala 1870 Fransa-Prusya Savaşı'nın üniformasını giyiyorlardı , ancak üniforma siperler için uygun değildi ve bu nedenle 1915'te Fransız ordusu üniformayı değiştirdi, Adrian miğferinin yerini aldı. kepi . Siperlere kapüşonlu, ufuk mavisi bir üniforma ve haki'de sömürge askerleri için bir üniforma kabul edildi. [7]
Fransız kampanyasının başlangıcında , Fransız ordusu , İsviçre sınırından Kuzey Denizi'ne 94 tümen (20 aktif ve 74 yedek dahil) halinde gruplandırılmış 2.240.000 savaşçıyı görevlendirdi . Bu rakamlara, İtalya'ya bakan Alpler Ordusu ve Fransız sömürge imparatorluğunda kaybolan 600.000 adam dahil değildi . 1940'taki yenilgiden sonra , Fransız Vichy rejiminin işgal edilmemiş Fransa'da 100-120.000 askeri ve Fransız İmparatorluğu'nda daha büyük kuvvetleri tutmasına izin verildi : Afrika'da 220.000'den fazla ( Fransız Kuzey Afrika'da 140.000'i dahil ) ve Manda'da kuvvetler Suriye ve Fransız Çinhindi. [8]
1945'ten sonra , 1945-1954 Birinci Çinhindi Savaşı ve 1954-1962 Cezayir Savaşı'nda gösterilen muazzam çabalara rağmen , her iki ülke de sonunda Fransız kontrolünü terk etti. Fransız birlikleri 1945'ten sonra Almanya'da kaldı ve Almanya'da Fransız kuvvetleri oluşturdu . 5. Zırhlı Tümen 1945'ten sonra Almanya'da kaldı, 1. ve 3. Zırhlı Tümenler 1951'de Almanya'da konuşlandı. Ancak, NATO'ya atanan birlikler Cezayir'de savaşmak üzere geri çekildi; 5. Zırhlı Tümen 1956'da geri çekildi. 1948'den 1966'ya kadar Fransız ordusunun birçok birimiNATO entegre askeri komuta yapısı . [9] Orta Avrupa Müttefik Kuvvetlerinin başkomutanı bir Fransız ordusu subayıydı ve birçok Fransız, NATO kadrosunda kilit görevlerde bulundu. Paris Antlaşması NATO'ya bağlı 14 Fransız tümeni için bir üst sınır belirlerken, toplam sayı Çinhindi Savaşı sırasında altı tümeni geçmedi ve Cezayir Savaşı sırasında toplam iki tümene düştü.
Ordu 1956'da General Jacques Massu komutasındaki 10. Paraşütçü Tümeni ve General Sauvagnac komutasındaki 25. Paraşütçü Tümeni olmak üzere iki paraşüt tümeni oluşturdu . [10] Cezayir darbesinden sonra , iki tümen, 11. Piyade Tümeni ile birlikte , 1 Mayıs 1961'de yeni bir hafif müdahale tümeni olan 11. Hafif Müdahale Tümeni altında birleştirildi. [11]
dekolonizasyon
İkinci Dünya Savaşı'nın sonunda Fransa, dekolonizasyon hareketinin başlangıcıyla hemen karşı karşıya kaldı . 1830'dan beri neredeyse tüm seferlerinde yerli Kuzey Afrikalı spahileri ve tirailleurları kullanan Fransız ordusu, bir aşağılama olarak algılanan dekolonizasyona karşı çıkan ana güçtü. [12] Cezayir'de ordu , Mayıs 1945'te Setif'te ve çevresinde güçlü bir isyanı güçlü bir ateşle bastırdı: O sırada Kahire Radyosu'nun [13] ve Fransız resmi rakamlarına göre Cezayir'de ölenlerin sayısı 45.000 ölü arasında değişiyor. 1.020 ölü. [14]
Ordu, Cezayir'in kontrolünü sürdürmeyi birinci öncelik olarak gördü. O zamana kadar, dokuz milyonluk yerli bir nüfusla birlikte bir milyon Fransız yerleşimci yerleşti. Politikacıların burayı satıp Cezayir'e bağımsızlık vermeye karar vermesi üzerine ordu , Mayıs 1958 krizinde sivil hükümeti devirecek ve General de Gaulle'ü yeniden iktidara getirecek bir askeri darbe planladı . Ancak De Gaulle, Cezayir'in ölü bir ağırlık olduğunu ve özgürleştirilmesi gerektiğini kabul etti. Dört emekli general daha sonra 1961 darbesini De Gaulle'ün kendisine karşı başlattı, ancak başarısız oldu. 400.000 ölümden sonra Cezayir nihayet bağımsız oldu. Yüz binlerce harkiParis'e sadık Müslümanlar, Fransa'da sürgüne gittiler, burada kendileri, çocukları ve torunları, banliyölerin zayıf bir şekilde asimile edilmiş banliyölerinde kaldılar . [15]
Ordu , 1947'de Madagaskar'daki Madagaskar isyanını bastırdı . Fransız subaylar, öldürülen Madagaskarlı sayısını 11.000'den düşük bir Fransız ordusunun tahmini 89.000'e kadar tahmin etti. [16]
Soğuk Savaş
Soğuk Savaş sırasında , Fransız ordusu, NATO'nun askeri komuta yapısının bir parçası olmasa da, Batı Avrupa'nın savunmasını planladı. [17] 1977'de Fransız ordusu, çok tugaylı tümenlerden her biri yaklaşık dört ila beş tabur / alaydan oluşan daha küçük tümenlere geçti. 1970'lerin başında, II. Kolordu güney Almanya'da konuşlandı ve NATO'nun Merkez Ordu Grubu için etkin bir yedek oluşturdu. 1980'lerde, III. Kolordu karargahı Lille'ye taşındı ve planlama , NATO'nun Kuzey Ordu Grubu'nu desteklemek için kullanılmaya başlandı .Yeni 4. Uçak Tümeni ve 6. Hafif Zırhlı Tümen de dahil olmak üzere beş hafif tümenden oluşan Hızlı Hareket Gücü de bir NATO takviye gücü olarak tasarlandı. Ayrıca 152. Piyade Tümeni , Plateau d'Albion'daki S3 Kıtalararası Balistik Füze Üssü'nü korumaya devam etti .
1970'lerde ve 1980'lerde, kurmay akademisi (12. ve 14.) tarafından iki hafif zırhlı tümen planlandı. 12. Hafif Zırhlı Tümeni (12 DLB), karargahını Saumur'daki Zırhlı ve Süvari Eğitim Okulu (Fransızca kısaltması EAABC) Genelkurmay Başkanlığı temelinde oluşturacaktı . [18]
1970'lerin sonlarında 14 yedek hafif piyade tümeni oluşturulmaya çalışıldı, ancak 109. Piyade Tümeni'nin yeniden oluşturulmasını içeren bu plan çok iddialı oldu. Planlanan tümenler 102. , 104e, 107e, 108e, 109e, 110e, 111e, 112e, 114e, 115. ve 127. Piyade Tümenlerini içeriyordu. Haziran 1984'ten bu yana, Fransız ordusu rezervi, belirli bir bölgedeki tüm yedek birimleri yöneten 22 askeri bölümden, yedi savunma bölgesi tugayından, 22 ordular arası tümen alaylarından ve ICBM fırlatma alanlarını savunan 152. piyade bölümünden oluşuyordu. Plan 1985'ten başlayarak uygulandı ve bölge tugayları oluşturuldu.107. Bölge Tugayı gibi. Ancak "Réserves 2000" planının uygulanmasıyla, bölge tugayları nihayet 1993 ortalarında feshedildi. [19]
Soğuk Savaştan Sonra
Kolordu , 1 Temmuz 1990'da feshedildi.
Şubat 1996'da Cumhurbaşkanı profesyonel bir hizmet gücüne geçmeye karar verdi ve ortaya çıkan değişikliklerin bir parçası olarak 1997'de on alay dağıtıldı. [20] Özel destek tugayları, 1 Temmuz 1997'de iletişim için Lunéville, Haguenau (topçu tugayı) ve Strasbourg'a (Mühendisler) taşındı. 2. Zırhlı Tümen 1 Eylül 1997'de Versailles'den ayrıldı ve çözülen 10. Zırhlı Tümen'in yerine Châlons-en-Champagne'a yerleştirildi. 5 Mart 1998'de, Fransız ordusunun devam eden yapısal kabulleri göz önüne alındığında, savunma bakanı III. Kolordu'nun feshedilmesine karar verdi ve feshetme 1 Temmuz 1998'de yürürlüğe girdi.Commandement de la force d'action terrestre (CFAT).
1990'ların sonlarında, profesyonelleşme sürecinde, 1996'da 236.000'den (132.000 askere alınan) sayı 140.000 askere düştü. [21] Haziran 1999'a kadar ordunun gücü, 70.000'i acemi asker dahil 186.000 askere düştü. 129 alaydan 38'inin 1997-99'dan geri çekilmesi planlandı. Önceki yapının dokuz "küçük" tümeninin ve çeşitli ayrı savaş destek ve savaş tugaylarının yerini dokuz savaş ve dört destek tugayı aldı. 1983'te kurulan beş küçük hızlı müdahale tümeninden oluşan bir ordu birliği olan Hızlı Hareket Gücü de dağıtıldı, ancak tümenlerinin çoğu alt düzeydeydi.
Teröre karşı savaş
Sentinelle Operasyonu , Ocak 2015'teki Île-de-France saldırılarından sonra , bölgenin hassas "noktalarını" terörizmden korumak amacıyla 10.000 asker ve 4.700 polis ve jandarma konuşlandırılan bir Fransız askeri operasyonudur . 13 Kasım 2015'teki Paris saldırıları sırasında güçlendirildi ve devam eden terör tehditleri ve saldırıları nedeniyle Fransa'da olağanüstü halin bir parçasıydı . [23] [24]
Armée de terre'nin yapısı ve organizasyonu
Ordunun organizasyonu, özellikle 21 Haziran 2000 tarihli 2000-559 Kararnamesi'nin kodlanmasını gerektiren Savunma Yasası'nın üçüncü bölümünün II. Kitabının II. Bölümünün II. Bölümü tarafından kurulmuştur. [25]
Savunma Kanununun R.3222-3 Maddesi uyarınca, [26] ordu şunları içerir:
- Ordu Kurmay Başkanı (Chef d'état-major de l'armée de terre (CEMAT)).
- Tüm bileşenlerin genel yönünü ve yönetimini sağlayan personel ( l'état-major de l'Armée de terre veya EMAT);
- Ordu Müfettişliği ( teftiş de l'Armée de terre );
- Ordunun İnsan Kaynakları Departmanı ( ressources humaines de l'Armée de terre veya DRHAT yönü);
- kuvvetler;
- Bölgesel bir organizasyon (yedi bölge, aşağıya bakınız)
- Hizmetler;
- Personel eğitimi ve askeri yüksek eğitim kurumları.
Fransız ordusu 2016'da yeniden düzenlendi. Yeni teşkilat iki birleşik tümenden ( 1. ve 3. Zırhlı Tümenlerin mirasını taşıyan) oluşuyor ve her biri yönetmek için üç muharebe tugayı verdi. Bir de Fransız-Alman Tugayı var . 4. Uçak Tugayı , üç savaş helikopteri alayına liderlik edecek şekilde yeniden düzenlendi. İstihbarat , Bilgi ve İletişim Sistemleri, Bakım, Lojistik, Özel Kuvvetler, Ordu Hafif Havacılığı , Yabancı Lejyon ,Ulusal bölge , Eğitim.
Fransız ordusunun silahları
Ordu, kollara ( kollara ) bölünmüştür . Bunlar arasında Piyade ( Chasseurs Alpins , uzmanlaşmış dağ piyadeleri ve Troupes de Marine , sömürge birliklerinin ve özel amfibi birliklerin mirasçıları), Zırhlı Süvari Silahı ( Arme Blindée Cavalerie ), Topçu, Arma del Genius ( l'arme du génie ), Ekipman ( Materiel ), Lojistik ( Tren ) ve İletişim ( İletim ). 11. Paraşüt Tugayı gibi özel bir tugay içinde, kendi bünyesinde farklı silahlar temsil edilecektir.paraşütçüler birimi .
Légion étrangère ( Fransız Yabancı Lejyonu ), Fransız silahlı kuvvetlerinde hizmet etmek isteyen yabancı vatandaşlar için 1831'de kuruldu. Lejyon, Fransız subaylar tarafından komuta ediliyor. Yaklaşık 7.000 askerden oluşan seçkin bir askeri birliktir. Lejyon, hizmeti nedeniyle dünya çapında tanınırlık kazanmıştır, en son 2001'den bu yana Afganistan'daki Kalıcı Özgürlük Operasyonu'ndadır . Bu kesinlikle bir silah değil , alayları çeşitli silahlara, özellikle piyadelere ve Genius'un tüm silahlarına ait olan bir komuta parçacığıdır.
Troupes de marine , Armée de terre'nin eski sömürge birlikleridir . Yurtdışında istihdam için ilk tercih edilen birimlerdir ve bu temelde işe alım yaparlar. Deniz Piyadeleri ( Infanterie de Marine ) ( 1er RPIMa ve bir tank birimi, RICM gibi paraşütçü alaylarını içerir ) ve Donanma Topçusu'ndan ( Artillerie de Marine ) oluşur.
Aviation légère de l'Armée de terre (ALAT, Ordunun Hafif Havacılığı anlamına gelir ), 22 Kasım 1954'te gözlem, keşif, taarruz ve yakıt ikmali için kuruldu. Fransız ordusunu desteklemek için çok sayıda helikopter işletiyor, ana saldırı helikopteri 80'i sipariş edilen Eurocopter Tiger'dır . Bu, emir zerresine sahip bir Arme'dir .
İdari hizmetler
İdari tarafta, artık birden fazla yönetim ve iki hizmet var.
Ordu İnsan Kaynakları Müdürlüğü (DRHAT) ordunun insan kaynaklarını (askeri ve sivil) ve eğitimini yönetir.
İki hizmet, kara tabanlı ekipman hizmeti ve kara tabanlı malzemeler için entegre operasyonel bakım tesisidir (SIMMT, eski adıyla DCMAT). Bu ortak odaklı hizmet, Fransız ordusunun tüm kara teçhizatı için proje yönetimini desteklemekten sorumludur. Ordu tarafından tutulan operasyonel ekipman , karasal Service de bakım industrielle (SMITer) tarafından kontrol edilir.
Tarihsel olarak, Fransız silahlı kuvvetlerinin tümüne hizmet eden ortak teşkilatlar oluşturmak için diğer bileşenlerdeki muadilleriyle birlikte gruplandırılmış başka ordu servisleri de vardı.
Sağlık hizmeti ve türlerin hizmetinin yerini sırasıyla Fransız savunma sağlık hizmeti ve askeri yemek hizmeti aldıktan sonra, son yıllarda diğer hizmetler ortadan kalktı:
- 2005 yılında, ordunun tarihi hizmeti (SHAT) , tarihi savunma hizmetinin "kara" departmanı oldu ( Service historique de la défense );
- Eylül 2005'te, Mühendislik Merkez Müdürlüğü (Direction centrale du génie, DCG), hava kuvvetleri ve donanmadaki muadilleri ile birleşerek Savunma Altyapısı Merkez Müdürlüğünü ( Direction centrale du service d'alfrastructure de la défense );
- 1 Ocak 2006'da Telekomünikasyon ve Bilgi Teknolojileri Merkez Müdürlüğü (DCTEI), Altyapı Ağları ve Bilgi Sistemleri Ortak Müdürlüğü (DIRISI) Merkez Müdürlüğü'ne dahil edildi ;
Ordu Komiserliği 31 Aralık 2009'da feshedildi ve Service du commissariat des armées'in ortak hizmetine dahil edildi .
Ordunun Katolik üyelerine pastoral yardım sağlayan Askeri Ordinariate var . Luc Ravel tarafından yönetilmektedir ve Les Invalides'te yerleşiktir .
Askeri bölgeler
Uzun yıllar boyunca, 19'a kadar askeri bölge aktifti. 1905'te, Fransa metropolünün 19 askeri bölgesinde konuşlu Troupes kolonilerinin gücü 2.123 subay ve 26.581 askere bildirildi. [27]
1946'da, İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra, 18 Şubat 1946 tarihli bir kararnameye göre on askeri bölge oluşturuldu veya yeniden oluşturuldu. 10. askeri bölge , Cezayir savaşı sırasında Fransız Cezayir'i denetledi . [28]
La Défense opérationnelle du territoire , 1959'dan [29] 1970'lere kadar rezerv ve ulusal savunma faaliyetlerini denetledi. [30] Ancak 1980'lerde bu sayı altıya indirildi: Paris merkezli 1. askeri bölge , Lille'deki 2. askeri bölge , Rennes'deki 3. askeri bölge, Bordeaux'daki 4. askeri bölge , 5. Lyon ve 5. Metz'de 6. [31] Her biri en fazla beş bölgesel askeri tümen yönetti- 1984'te her biri üç yedek alayı yöneten askeri idari alt bölümler. Bugün, Fransız güvenlik ve savunma sektörünün en son kapsamlı reformunda, her biri bölgesel bir ordu bölgesi olan yedi savunma ve güvenlik bölgesi vardır : Paris (veya Île-de-France, Paris'teki karargah), Nord (genel Lille), Ouest (Merkezi Rennes'de), Sud-Ouest (Merkezi Bordeaux'da), Güney (Merkezi Marsilya'da), Güneydoğu (Merkezi Lyon'da), Doğu (Merkezi Strasbourg'da) . [32]
Kişiye özel
Armée de Terre personelinin gücü (2015) | |
Kategori | Kuvvet |
---|---|
Memurlar | 13.800 |
Yetkisiz memurlar | 37.600 |
KDV | 57.300 |
VDAT | 671 |
sivil çalışanlar | 8.100 |
Kaynak: [33] |
askerler
Fransız Ordusu askerleri için iki tür askerlik vardır:
- Volontaire de l'armée de terre (VDAT) (Ordu gönüllüsü), bir yıl dinlenme, yenilenebilir.
- Engagé volontaire de l'armée de terre (EVAT) (Silahlı kuvvetlerin gönüllüsü), üç veya beş yıllık kesin, yenilenebilir.
Yetkisiz memurlar
Astsubaylar, kalıcı duruşlarla veya istisnai olarak beş yıllık yenilenebilir kalışlarla hizmet eder. Astsubay adayları ya EVAT ya da doğrudan giriş yapan sivillerdir. Üniversiteye giriş sağlayan bir lise diploması gereklidir. 8 aylık bir NCO ilkokulu olan Ecole Nationale des Sous-Officiers d´Active (ENSOA), profesyonel uzmanlığa bağlı olarak 4 ila 36 hafta arasında dövüş okulu izler. Sınırlı sayıda Astsubay adayı Ecole Militaire de Haute Montagne'de (EMHM) (Yüksek Dağ Askeri Okulu) eğitilmektedir. İleri Teknisyen Teknisyen (BSTAT) sertifikasına sahip Astsubaylar müfreze lideri olarak hizmet verebilir .
Memurlar
- kariyer görevlileri
Kariyer memurları süresiz olarak hizmet eder.
- Doğrudan kabul edilen öğrenciler, iki yıllık Classe préparatoire aux grandes écoles veya lisans derecesine sahip olan öğrenciler, Ecole Spéciale Militaire de Saint-Cyr'de (ESM) üç yıl geçirirler ve teğmen olarak mezun olurlar .
- Yüksek lisans derecesine sahip doğrudan giriş kursiyerleri ESM'de bir yıl geçirirler ve teğmen olarak mezun olurlar.
- Üç yılı orduda olan astsubaylar, iki yılını École militaire interarmes'da geçirir ve teğmen olarak mezun olurlar. Fransız ordusundaki subayların %50'si eski astsubaylardır.
- Sözleşmeli memurlar
Sözleşme görevlileri, 20 yıla kadar hizmet süresi için yenilenebilir duraklarla hizmet verir. Bir lisans derecesi gereklidir. İki farklı program vardır, muharebe subayları ve uzman subaylar. Her iki programdan da görevliler asteğmen olarak mezun olurlar ve yarbay rütbesine ulaşabilirler . Muharebe memurları ESM'de sekiz ay, ardından bir yıl savaş okulunda geçirirler. Uzman memurlar ESM'de üç ay geçirirler, ardından düzenlenen derece türüne göre belirlenen bir uzmanlık alanında bir yıllık mesleki eğitim alırlar.
- Kadın
Sivil kadınlar Birinci Dünya Savaşı sırasında Fransız ordusu tarafından işe alındı, böylece yeni fırsatlar açıldı, askeri kimliğin yeniden tanımlanmasını zorladı ve ordu içindeki anti-cumhuriyetçiliğin gücünü ortaya çıkardı. 1920'lerde memurlar kadınları kurumlarının bir parçası olarak kabul ettiler. [34]
Teçhizat
HK416F , Fransız silahlı kuvvetlerinin yeni hizmet tüfeğidir .
Ekranda bir Véhicule zırhlı de savaş d'infanterie
Aravis asker taşıma aracı
üniforma
1970'lerde Fransa , uygun durumlarda kepi , saç bantları , omuz yastıkları , püsküllü renkli fourragère ve diğer geleneksel öğelerle giyilen açık bej bir üniformayı benimsedi. Bununla birlikte, en yaygın olarak giyilen tören elbisesi, yukarıda belirtilen öğelerle giyilen kamuflaj üniformalarından oluşur. Resmi olarak Merkez Avrupa (CE) olarak adlandırılan kamuflaj deseni, ağırlıklı olarak ABD M81 ormanlık tasarımına dahil edilen renklendirmeden yararlanır , ancak daha kalın, daha ağır bir şerit içerir. Daguet adında bir çöl versiyonu Körfez Savaşı'ndan beri giyildi .ve kumlu haki bir taban üzerinde kestane kahvesi ve açık gri geniş düzensiz alanlardan oluşur.
Fransız Yabancı Lejyonu lejyonerleri tören üniforması olarak beyaz kepi, mavi kuşaklar ve yeşil ve kırmızı apoletler giyerken, Troupes de marine mavi ve kırmızı kepi ve sarı apoletler giyer. Fransız Yabancı Lejyonu'nun öncüleri, lejyonerlerin temel üniformasını giyer, ancak önlükleri ve deri eldivenleri vardır. Chasseurs Alpins , koyu mavi veya beyaz dağ kıyafetleri ile " tarte " ( kek ) olarak bilinen büyük bir şapka takar. Spahiler , alayın kökeninin Kuzey Afrika süvarileri olan uzun beyaz pelerini ya da " yanıklarını " koruyorlar.
Cumhuriyet Muhafızlarının jandarmaları, 19. yüzyılın sonlarına ait üniformalarının yanı sıra Saint-Cyr askeri öğrencileri ve École polytechnique'i elinde tutuyor . [35] Memurlar için koyu mavi / siyah bir gece elbisesine izin verilir [36] ve münferit şubeler veya alaylar, Napolyon dönemine kadar uzanan tarihi kıyafetler içinde bandolar veya "fanfare" yürüyüşleri yapabilir.
Not
- ^ Mavi Hat Barış Gücü
- ^ Temel savunma rakamları ( PDF ) , Defense.gouv.fr'de , 3 Eylül 2015 .
- ^ Le code du soldat , cndp.fr'de . 13 Eylül 2006'da erişildi ( 22 Haziran 2004'te orijinalinden arşivlendi ) .
- ^ Trevor N. Dupuy, Harper Askeri Tarih Ansiklopedisi (1993)
- ^ a b Paul Marie de la Gorce, Fransız Ordusu: Askeri-Politik Bir Tarih (1963).
- ^ Christy Pichichero, Askeri Aydınlanma: Louis XIV'den Napolyon'a Fransız İmparatorluğu'nda Savaş ve Kültür (2018)
- ^ de la Gorce, Fransız Ordusu: Askeri-Politik Bir Tarih (1963).
- ^ Jacques Marsilya, "L'Empire", içinde La France des années noires , cilt 1, Ed. du Seuil, réed coll. "Noktalar-Tarih", 2000, s.282.
- ^ Isby ve Kamps, 1985, 106.
- ^ Clayton, 'Fransa, Askerler ve Afrika', Brassey's Defense Publishers, 1988, s.190
- ^ Collectif, Histoire des parachutites français , Société de Production Littéraire, 1975, 544.
- ^ Alistair Horne, Fransız Ordusu ve Siyaseti, 1870–1970 (1984).
- ^ JFV Keiger, Fransa ve 1870'den beri Dünya (Arnold, 2001) s 207.
- ^ Alistair Horne , A Savage War of Peace: Cezayir 1954–1962 , New York, The Viking Press, 1977, s. 26 .
- ^ Martin Evans, "Sömürgecilikten post-kolonyalizme: Napolyon'dan bu yana Fransız imparatorluğu." Martin S. Alexander, ed., Napoleon'dan beri Fransız Tarihi (1999) s. 410–11
- ^ Anthony Clayton, Fransız Dekolonizasyonu Savaşları (1994) s. 85
- ^ David Isby ve Charles Kamps, Ordular NATO Merkez Cephesi , Jane's Publishing Company, 1985
- ^ Colonel Lamontagne G, CD 12 Haziran 2010'da İnternet Arşivinde arşivlendi ., Erişim tarihi: Haziran 2013.
- ^ 1986'da, 109. Piyade Tümeni, 109. Bölge Tugayı olarak yeniden yapılandırıldı. 1992 yılında, "Armée 2000" planının bir parçası olarak, tugay 109e tugayı régionale de défense (109. bölgesel savunma tugayı) oldu.
- ^ French Army Terre dergisi, 1998, referanslar için 3e Corps d'armée girişine bakın.
- ^ Jane's Defense Weekly 31 Temmuz 1996 ve 13 Mart 1996, International Defense Review Temmuz 1998
- ^ Kim Willsher, Fransız polisi , The Guardian'da , 9 Ağustos 2017 ISSN 0261-3077 ( ' de askerlerin üzerine sürdüğünden şüphelenilen bir adamın evini Erişim tarihi: 10 Ağustos 2017 .
- ^ Casusluk ajansları tarafından bilinmeyen Fransız askerlerine vurup kaçma şüphelisi: kaynak , Business Insider , Reuters, 10 Ağustos 2017.
- ^ Sunita Patel-Carstairs, Fransız askerlerine yapılan terör saldırısından sonra tutulan adam , Sky News , 9 Ağustos 2017. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2017 .
- ^ ( FR ) Versiyon du décret avant iptal , su legifrance.gouv.fr . 25 Ocak 2013 tarihinde alındı .
- ^ CDEF (R), no. R3222-3 Savunma kodu, art. R.3222-3
- ^ ( FR ) L'Armée Coloniale Française. , içinde Les armées du XXe Siècle, ek illustré , Pages Perso SFR , Paris, Le Petit Journal Militaire, Maritime, Colonial, 1905. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2020 ( 7 Eylül 2016 tarihinde orijinalinden arşivlenmiştir ) .
- ^ Charles R. Shrader, Birinci Helikopter Savaşı: Cezayir'de Lojistik ve Hareketlilik, 1954–1962, Greenwood Publishing Group, 1999, 28–31.
- ^ http://guerredefrance.fr/Documents/DOT%20A%20BIZARD.pdf
- ^ Isby & Kamps, 1985, s. 162
- ^ Isby ve Kamps, NATO Merkez Cephesi Orduları, 131-133.
- ^ Savunma kodu - Madde R1211-4 legifrance.gouv.fr
- ^ Chiffres clés de la Défense - 2016 Erişim tarihi: 2017-03-06.
- ^ Andrew Orr, "'Trop nombreuses à surveiller': Les femmes, le professionalnalisme et l'antirépublicanisme dans l'armée française, 1914-1928" French Historical Studies (2016) 39 # 2 pp 287-313.
- ^ Paul Galliac, L'Armee Francaise , 2012, s. 44, ISBN 978-2-35250-195-4 .
- ^ Paul Galliac, L'Armee Francaise , 2012, s. 92–93, ISBN 978-2-35250-195-4 .
daha fazla okuma
- Clayton, Anthony. Fransa, Askerler ve Afrika (Brassey's Defense Publishers, 1988)
- Clayton, Anthony. Zafer Yolları: Fransız Ordusu 1914 (2013)
- Dupuy, Trevor N. Harper Askeri Tarih Ansiklopedisi (1993).
- Elting, John R. Bir Tahtın Etrafında Kılıçlar: Napolyon'un Grande Armée'si (1988).
- Horne, Alistair. Fransız Ordusu ve Siyaseti: 1870-1970 (1984)
- Lewis, JAC 'Going Pro: Özel Rapor Fransız Ordusu', Jane's Defense Weekly , 19 Haziran 2002, 54-59
- Lynn, Grand Siècle John A. Giant: Fransız Ordusu, 1610-1715 . (1997).
- Lynn, John A. Louis XIV Savaşları . (1999).
- Nolan, Catal. Louis Çağı Savaşları, 1650-1715: Küresel Savaş ve Medeniyet Ansiklopedisi (2008)
- Nolan, Catal. Din Savaşları Çağı, 1000-1650 (2 cilt. 2006)
- Pengelley, Rupert. Jane's International Defence Review, Haziran 2006, 44-53 'Fransız Ordusu çok rollü geleceğin zorluklarını karşılamak için dönüşüyor'
- Pichichero, Christy. Askeri Aydınlanma: Louis XIV'den Napolyon'a (2018) Fransız İmparatorluğu'nda Savaş ve Kültür (2018) çevrimiçi inceleme
- Veranda, Douglas. Marne Yürüyüşü: Fransız Ordusu 1871-1914 (2003)
- Vernet, Jacques. Le réarmement et la réorganization de l'Armée de terre française, 1943–1946 (Service historique de l'armée de terre, 1980).
İlgili öğeler
Diğer projeler
Wikibook'lar Armée de terre ile ilgili metinler veya kılavuzlar içerir
Wikimedia Commons , Armée de terre hakkında resimler veya diğer dosyalar içerir
Dış bağlantılar
- ( FR ) Site officiel du recrutement de l'Armée de terre 25 Kasım 2018 tarihinde İnternet Arşivinde arşivlendi .
- ( FR ) Site officiel de l'Armée de terre
- ( FR ) Présentation des composantes de l'Armée de terre
- ( FR ) 2025, terrestres'i harekete geçmeye zorlar, film DGA / Armée de Terre
- Fransız Askeri Reformu : Amerika Ordusu İçin Dersler ? , George A. Bloch (komut yapısıyla ilgili açıklamalar içerir)
- ( TR ) Fransız Ordusu: Kraliyet, Devrimci ve İmparatorluk
Yetki kontrolü | BNF ( FR ) cb11883856w (tarih) |
---|