

Katolik Kilisesi ( dinsel Latin katolikusundan , sırayla eski Yunanca καθολικός , katholikós , "evrensel", eski Yunanca καθόλου , kath (') ólou , "bir bütün olarak, toplamda", sırayla κατά'den , katá , "Su, in" ve ὅλος , hólos , "all" [2] ), otoritenin önceliğini havari Peter'ın halefi olarak Roma piskoposuna tanıyan Hıristiyan Kilisesi'dir .Roma'nın sandalyesi . İnananlarına Katolik Hıristiyanlar denir.
24 Kilise sui iuris , Batı'daki Latin Kilisesi ve Pontiff ile birlik içinde olan 23 Doğu Rite Kilisesi [3] [4] tarafından kurulan isim , İsa Mesih'in vaazına dayanan Kilise'nin evrenselliğini hatırlatıyor. ve onun Havarileri , sırasıyla " dünyanın tüm milletleri " tarafından oluşturulan " Tanrı'nın Halkı " tarafından [5] ve gözle görülür şekilde organize edilmiş Katolik Kilisesi'nde ve vaftiz edilenlerin birliğinde mükemmel bir şekilde var olduğu ilan edildi ( sapkınlık günahları tarafından lekelenmemişveya irtidat ) bununla birlikte, özellikle İkinci Vatikan Ekümenik Konseyi'nden bu yana, ekümenik bir eylem sürdürmek zorunda kalmak yerine inandığı, ondan ayrılan diğer Hıristiyan Kiliselerinde hakikat unsurlarının varlığını [6] ve tanınmasını reddetmeksizin. diğer dinlerde mevcut olan manevi değerler [7] .
Lumen gentium tarafından kullanılan Latince formül subsistit in , birçok yoruma konu oldu ve daha sonra İspanyol Piskoposlar Konferansı ile İnanç Doktrini Cemaati arasındaki diyalogla gerçek anlamı açıklığa kavuşturuldu [8] [9] [10 ] ] ve Dominus Iesus . [11] İstatistiklere göre, Hristiyan Kiliseleri arasında, 2007'de Avrupa ve Amerika'da yüksek bir yüzdeyle yaklaşık 1,2 milyarla dünya çapında en fazla inanan sayısına sahipti . [12]
Tarih
Her şeyden önce Avrupa'daki sivil kurumların gelişimine ve Kilisenin onlarla olan ilişkilerine dikkat edilirse, o zaman Kilise tarihinin 4 aşaması geleneksel olarak ayırt edilir:
- Antik çağda Hıristiyanlığın tarihi : İsa Mesih ile doğumdan, Şarlman ile Kutsal Roma İmparatorluğu'nun yükselişine kadar (I-VIII yüzyıl);
- Orta Çağ'da Hıristiyanlığın Tarihi (sekizinci yüzyıldan on beşinci yüzyıla kadar): Charlemagne'den on dördüncü-on beşinci yüzyılda ulusal monarşilerin doğuşuna (özellikle Fransa ve İspanya);
- Modern çağda Hıristiyanlığın tarihi (15.-18. yüzyıllar): 15. ve 16. yüzyılların büyük konseylerinin , Lutheran hareketinin doğuşuyla Batı Avrupa'nın dini birliğinin çöküş dönemidir ; dönem Fransız İhtilali ile sona erer.
- Fransız İhtilali'nden günümüze çağdaş çağda Hıristiyanlığın tarihi ;
Tanım
Özellikler
Ana özellik, İsa Mesih'in ölümünden sonra ortaya çıkan ilk Hıristiyan toplulukların kökenlerinden bu yana onu büyük ölçüde karakterize eden Aziz Petrus veya Petrine'in sözde önceliğinde yatmaktadır. İkinci Vatikan Konseyi'nin Kilise Lümen Gentium'u hakkındaki dogmatik anayasa , "Apostolik İnanç'ta , yani Creed'de bulunan Mesih'in tek Kilisesi'ni , kutsal, katolik ve apostolik olarak kabul ettiğimizi ve Kurtarıcımızın, onun ardından diriliş , Petrus'u beslemesi için verdi ( çapraz başvuru Yuhanna 21:17 [13]), ona ve diğer havarilere bir toplum olarak kurulan ve örgütlenen bu dünyadaki yayılma ve rehberliği emanet ederek, Peter'ın halefi ve onunla birlikte piskoposlar tarafından yönetilen Katolik Kilisesi'nde varlığını sürdürür "( Lumen gentium , n. 8).
Matta İncili'nde sözde "Petrus'un İtirafı" vardır; bu, Katolik doktrinine göre Mesih'in Havari Simon'a yeni "Cephas" adını verdiği resmi eylemdir (Aramice "kaya"da). "Petrus "), böylece Kilise'nin yapısının üzerine inşa edileceği temel olarak Havari'yi oluşturuyor ve ona "Cennetin Krallığının anahtarlarını" emanet ediyor (ki bu, haham diline göre, ona uhrevi dünya ile yatırım yapmak anlamına gelir). Birinci Vatikan Konsili sırasında özellikle teyit edildiği gibi, "Havariler Prensi"ni tüm Kilise üzerinde gerçek ve tam yargı yetkisine sahip olacaktı.. Bu yetki, Havari Peter'ın Roma tahtındaki (Papalar) haleflerine, "Mesih'in Vekilleri" unvanını, yani Tanrı'nın yeryüzündeki gerçek ve uygun temsilcilerini atfeder.
Katolik Kilisesi, onun gerçek doğum gününü , dirilmiş Mesih'in kendisini kadınlara ve havarilere tezahür ettirdiği Paskalya sabahı [14] kadar erken bir tarihte belirler . Havariler Kutsal Ruh'u Pentekost gününde aldığından beri , İsa'nın misyonerlik emrini yerine getirmiştir:
“ Bu nedenle gidin ve tüm ulusları öğrencilerim olarak yetiştirin; onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla vaftiz edin; size emrettiğim her şeye uymayı onlara öğretin. ( Mt 28,19-20 , laparola.net'te . ) |
Roma İmparatorluğu'nun birçok bölgesinde yayılması hızlı ve sürekliydi, ancak dördüncü yüzyılda I. Konstantin tarafından Milano'nun fermanıyla yasal olarak tanındı . Din değiştirme yeteneği, dinini yalnızca belirli bir halkla ( Yahudi gibi ) ilişkili bir inanç olarak değil, kendisini bir ecclesia , herkese açık bir inananlar topluluğu olarak sunmak istemesinden kaynaklanıyordu. , herkese ait olmasına bakılmaksızın. "Evrensel bir dinin" ifadesi, onun aracılığıyla doğal ahlak yasasının yorumcusu haline geldiği öğretisi, sınıf, ırk, cinsiyet [15] ve ulus ayrımlarının ötesinde, tüm erkeklere [16] hitap edildi ve hitap ediliyor .
Katolik Kilisesi , Roma piskoposu , papa ve onunla birleşen tüm piskoposlar tarafından yönetilen Kilise'de fiili biçimde bulunur ; "Tanrı'nın halkının bir ve sadece bütün dünyaya ve tüm yüzyıllara yayılması gerektiğini" öğretir ve bu nedenle "Katolik Kilisesi [...] tüm insanlığı [...] Ruhunun birliği." [17]
Katolik Kilisesi İlmihal , Papalık Yıllığı , Canon Yasası Yasası ve Doğu Kiliselerinin Kanonları Yasası , Katolik Kilisesi'nin öğretilerini ve örgütlenme yöntemlerini toplar.
doktrin
Katolik Kilisesi, evrenin yaratıcısı ve yaşam ve iyilik veren Baba, Oğul ve Kutsal Ruh olmak üzere üç farklı ve ortak özde tek bir Tanrı'nın varlığını onaylar . Tanrı'nın suretinde ve benzerliğinde yaratılan insan, özgür iradeye sahiptir , yani iyi ile kötü arasında seçim yapabilir . Tanrı, kendisini aşamalı olarak açığa vuracak ve önce İsrail halkıyla, sonra da İsrail aracılığıyla , Baba ile aynı nitelikteki Tanrı'nın Oğlu İsa Mesih'te ahdi tam olarak yerine getiren tüm halklara bir antlaşma yapacaktı; Böylece Eski Yasa'yı yerine getirmiş ve yeni Kurtuluş'u getirmiş olacaktı.yeni bir Antlaşma ile tüm halklara.

İsa Mesih'in işi , Kutsal Ruh tarafından yönlendirilen ve Tanrı tarafından tüm halkların kurtuluşu için kurulan Katolik Kilisesi'nde devam eder .
Kilisenin görevi öğretiler , dua, ayin ve Tanrı'nın lütfu bir hediye olarak sunduğu ayinlerin yönetimi ile yerine getirilir . Vahiy , Katolik Kilisesi'ne göre Kutsal Yazılar ve Gelenekler aracılığıyla aktarılır [18] . Doktrinin geliştirilmesi ve açıklanması için , ilk yedisi Doğu Kiliseleri ile ortak olan 21 ekümenik konseyin kanonları ve Kilise Babalarının yazıları ve papanın birlikte kullandığı sıradan magisterium yetkili kabul edilir. Peter'ın halefi niteliğinde öğretir.
Tüm Katolik doktrinlerinin modern bir sentezi , en son versiyonu 1992'de Papa II. John Paul tarafından 2005'ten bu yana Kardinal Joseph Ratzinger, Papa XVI . 2005 yılında daha çevik bir anlayış için soru-cevap formülüyle İlmihal Özeti yayınlandı . Katolik inancı, inancının ana gerçeklerini özetleyen havarisel sembolde yoğunlaşmıştır .
ayin
Litürji , Kilise'nin halka açık ibadetidir . Litürjik yılın bayramlarına göre ayinlerden ve halka açık dualardan oluşur . Formlar yüzyıllar boyunca büyük ölçüde değişmiştir ve yirminci yüzyılın altmışlı yıllarına kadar Roma ve Ambrosian Rite Katolik Kiliselerinde yalnızca Latince olarak kutlanırdı , bu nedenle Batı Katolik Kilisesi'ne Latin Kilisesi de deniyordu. Açık ara en yaygın olan Roma Ayininin yanı sıra, bazı bölgelerde korunmuş olan başka Latin ayinleri de vardır:
- Milano başpiskoposluğunda ve bazı komşu dekanlıklarda yaygın olan Ambrosian ayini , daha az yaygın olan Latin ayinleri arasında başlıca;
- Braga Ayini (veya bracarense) ( Portekiz'deki Braga başpiskoposluğunda ) ;
- Gallican veya Lyonnaise Rite ( Lyon , Fransa'da ) ;
- Mozarabic Rite (esas olarak Toledo , İspanya katedralinde ).
Litürji, ayinlere ve ayin ailelerine göre değişir : özellikle Batı'da en yaygın olanı , İtalya'da da en popüler olan Roma ayinidir .
Katolik Kilisesi, Eucharist veya (kutsal) ayini, özellikle Pazar günleri ve diğer tatillerde , Calvary'deki fedakarlığının doğrudan bir sonucu olarak kabul edilen " Mesih'in dirilişinin " ciddi ve şenlikli bir kutlaması olarak kutlar . Hafta içi ayinler, İyi Cuma ve Kutsal Cumartesi ( alitürjik günler ) hariç her gün kutlanır .
Litürjik duanın bir başka ayağı , gündüz ve gece boyunca kanonik saatlerin "kutsanmasından" oluşan Saatlerin Litürjisi (veya ilahi ofis) 'dir . Ana saatler sırasıyla Lauds ve Vespers , sabah ve akşam namazlarıdır. Dualar esas olarak mezmurlardan oluşur . Bir ila üç ara dua periyodu (Üçüncü, Altıncı ve Dokuzuncu) ve gün batımından sonra başka bir dua ( Comline ) eklenebilir ve öncelikle İncil okumalarına ve Kilise Babalarına ayrılmış başka bir değişken periyot eklenebilir . kütleye gelince, saatlerin ayinleri , Gregoryen ilahiden çok sesliliğe , Barok çağının karmaşık orkestrasyonlarına kadar önemli müzik bestelerine ilham verdi .
Roma ayini , Katolik Kilisesi'nde açık ara en yaygın olanıdır.
2007'de Papa XVI . _ _ _ _ _ _ Pius V (aynı ayinin "olağanüstü ifadesi") tarafından ilan edilmiştir. 2021'de Papa Francis , Roma Ayini yerine yasa çıkardı: "Kutsal Papazlar Paul VI ve John Paul II tarafından İkinci Vatikan Konseyi kararlarına uygun olarak yayınlanan ayin kitapları, lex'in tek ifadesidir. Roma Ayininin orandisi ". [20]
Marian kültü
Katolik Kilisesi aynı zamanda İsa'nın Annesi Meryem'e yönelik ilk ve en büyük ibadet merkeziydi.Meryem kültü, başlangıçtan beri hem kendi içinde bir hürmet nesnesi hem de çok kutsal bir ayin olarak Kilise'nin litürjisinde mevcuttu. İsa Mesih ile güçlü bir şefaat unsuru. Bunun yanı sıra Maria bir taklit modeli olarak da görülüyor. [22]
Tarihsel açıdan bakıldığında, onun insanlık ve Mesih arasındaki aracılık işi, çarmıhta İsa'dan aldığı ve erkeklere kendilerini daha yakın hissetmeleri için "verildiği" zaman, özellikle İsa'nın göğe yükselişinden sonra Meryem, ilk Hıristiyan dönemini karakterize eden yeni zorluklar ve potansiyel anlaşmazlıklar karşısında birliğini koruyarak, yeni doğan inananlar topluluğu için referans noktası olmaya devam etti. Kutsal Bakire'ye yönelik kült daha sonra, onu resmen "Tanrı'nın Annesi" ( Theotókos ) olarak tanıyan Efes Konsili'nden ( 431 ) sonra kayda değer bir yayılmaya ulaşana kadar arttı .
1974 tarihli Papa Paul VI'nın Marialis Kültüsünün Öğütünde Meryem kültüyle ilgili şu işaretler verilmektedir: Mümkün olduğu kadar Kutsal Yazılardan alınmalı, dini ayinlerin yıllık döngüsüne dahil edilmelidir, ekümenik bir yapıya sahiptir. oryantasyon (Hıristiyanların birliğini teşvik etmeyi amaçlıyor) ve Meryem'i bir bakire, anne ve gelin modeli olarak görüyor. Tesbih'te ayrıca, Kilise'nin Meryem'e olan bağlılığını gösterdiği ana alıştırmalardan biri olan Kutsal Tesbih duası hakkında açıklamalar ve öneriler vardır ; John Paul II Tesbih'e geri döndüOn beş geleneksel neşe, acı ve görkem gizemine, İsa'nın kamusal yaşamıyla ilgili beş "ışık gizemi" ( Vaftiz , Kana'da Düğün , Krallığın Vaazı , Biçim Değiştirme , Kurum ) eklemek için Rosarium Virginis Mariae 2002'nin havari mektubu ile . Efkaristiya Günü ) . John Paul II, 1986'da ayrıca Kutsal Bakire'ye ithaf edilecek belirli kitleleri içeren yeni bir mektup yayınladı.
Diğer Hıristiyan itiraflarıyla ilişkiler
Katolik Kilisesi tarafından tanınan 21 ekümenik konseyden ilk yedisi Bizans geleneğinin Ortodoks Kiliseleri tarafından kabul edilir, "Kalkedon öncesi" Ortodoks Kiliselerinin ailesi ilk üçünü ve Nasturi geleneğinin Hıristiyanlarını sadece ilk ikisini tanır. .
Diyalog, ayrılmanın yüzyıllar önce gerçekleşmesine rağmen, doktrin farklılıklarının, temel unsurlardan çok formüller ve ritüellerle ilgili olduğunu gösterdi.
Sembolik, Katolik Kilisesi ile Doğu Asur Kilisesi arasındaki Ortak Kristolojik Deklarasyondur [23] , " Roma Piskoposu ve Katolik Kilisesi Papası olan Hazretleri Papa II. John Paul ve Doğu Asur Kilisesi Patriği IV. Mar Dinkha " tarafından imzalanmıştır. 11 Kasım 1994 .
İki Kilise arasındaki fark, 431 yılında Efes Konsili'nde ortaya çıkan Meryem'le ilgili "Tanrı'nın Annesi" veya "İsa'nın Annesi" ifadelerinin meşruiyetinin tartışılması gibi eski meseleler etrafında dönmektedir. Asur Kilisesi, Meryem'den "Tanrımız ve Kurtarıcımız İsa'nın Annesi" olarak söz eder. Bildiri, her iki kilisenin de İsa'nın hem insani hem de ilahi doğasını tanıdığını ve "ikimiz de aynı inancın bu ifadelerinin meşruiyetini ve doğruluğunu kabul ediyoruz ve her kilisenin ayin yaşamındaki tercihlerine saygı duyuyoruz" diyor.
Başlıca tartışmalar, papalığın önceliğinin tanınması ve kilise birliğinin daha küçük kiliselerin Katolik Kilisesi'nin sayısal olarak daha büyük Latin bileşeni tarafından özümsenmesiyle ve teolojik, ayinle ilgili ve kültürel. Ayrıca, tartışmalar, kutsanmış ekmek kültü ve tapınması, azizler kültü ve Madonna ile ilgilidir.
Katoliklerin geçmişin geleneğinden koptuğuna inandıkları Reform Kiliselerinin doktrinleri arasında çok daha büyük farklılıklar vardır, ancak onlar da Roma'nın Yeni Ahit'ten türetilen havarilerin öğretilerinden koptuğuna inanırlar. . Bununla birlikte, bu Kiliseler ile bile diyalog en azından İkinci Vatikan Konsili'nden itibaren başlamışken, Ayin ayininin sadeleştirilmesi, İncil'in yayılması , ortak tarihi araştırma ile bazı farklılıklar hafifletilmiştir .
2009'dan bu yana Katolik Kilisesi, Benedict XVI tarafından imzalanan apostolik anayasa Anglicanorum coetibus ile kapılarını, Roma ile birliğe girmek isteyen Anglikan Kilisesi'nin sadıklarına , ayinsel ve manevi mirası koruyan kişisel ordinarylerin yaratılmasıyla açtı. İngiltere Kilisesi'nden. Bu açıklık, çoğu kişi tarafından, İngiltere Kilisesi'nden kaçan Anglikan gelenekçileriyle, rahipliğin kadınlara açılması ve diğer tartışmalı konularda muhalifler olarak birliği yeniden kurma girişimi olarak yorumlandı. [24]
Ekonomik kaynaklar
Vatikan Şehir Devleti ile piskoposları normalde Doğu Kiliselerinin sinodlarında , Latin ayininin Piskoposluk Konferanslarında ve benzer organlarda düzenlenen bireysel yerel Kiliseler arasında ayrım yapmak gerekir .
Vatikan Şehir Devleti, dünyadaki en küçük egemen devletin mali yönetimi ile ilgilenen Ekonomik İşler Eyaleti tarafından yönetilmektedir.
Başlıca gelir kaynakları şunlardır:
- Aziz Petrus'un tüm dünyadaki sadıklar tarafından papaya sunulan sadakalardan oluşan adağı: 2013'te gelir 78 milyon dolardı. [25]
- Vatikan Müzelerinden elde edilen gelir ( yılda yaklaşık 4 milyon ziyaretçi).
- Vatikan'ın varlıklarını yatırmakla görevli bir bankacılık kurumu olan Din İşleri Enstitüsü (IOR) tarafından elde edilen karlar .
Ulusal piskoposluk konferansları , çeşitli ülkelerde Kilisenin bütçesini bağımsız olarak yönetir, sadıklardan bağış toplar ve bazı ülkelerde devlet fonlarından yararlanır. İtalya'da 1984 Konkordatosu'na göre , her vatandaş kişisel gelir vergisinin binde 8'ini İtalyan Piskoposluk Konferansı'na ( 2016'da bir milyar avrodan fazla ) [26] veya anlaşmayla sonuçlanan diğer dini itiraflara ödemeyi seçebilir. Bu finansman biçimini sağlayan Devlet Anlaşmaları. [27] [28] .
Binde 8'lik katkı Vatikan Devletini finanse etmek için değil, din adamlarının desteklenmesi ve hesabı ve dağıtımının mevcut olduğu İtalyan Piskoposluk Konferansı'nın ibadet ve hayır işleri için kullanılıyor. [29] Ayrıca, vergi düzenlemeleri şu anda Katolik Kilisesi'ne bağlı olanlar da dahil olmak üzere dini, hastane ve eğitim kurumları için tavizler (ICI muafiyeti, IRES'in %50 indirimi, IRAP imtiyazları gibi) sağlamaktadır. Ayrıca, bazı Vatikan varlıklarının sınır ötesi olması nedeniyle belirli fayda durumları vardır . Vatikan'ın gelirlerinin çoğu, yardıma muhtaç nüfuslara,Papalık Konseyi "Kor Unum" [30] .
Dünya çapında Katolik Kilisesi'nin gayrimenkul varlıklarının değeri 2.000 milyar avro civarında. İtalya'da, gayrimenkulün toplam değerinin yaklaşık %15'inin Katolik Kilisesi'ne ait olduğu tahmin edilmektedir. [31] [32] [33]
eleştiriler
Yüzyıllar boyunca Katolik Kilisesi, hem dini hem de siyasi açıdan çeşitli suçlarla itham edilmiştir [34] . Hıristiyanlığın ilk yüzyıllarında, suçlamalar geleneksel Greko-Romen dininin popüler çevrelerinden, bebek öldürme ve ensestten geldi ; Orta Çağ'da , yoksul gruplardan gelen , İsa'nın seçeneğini yoksullar lehine terk etmiş ; Protestanlıkla , eski zamanların ve İncil'in saf öğretilerini saptırmaktan (reformcuların faaliyet merkezi); aydınlanma ve pozitivizm ile suçlamalar vardıEngizisyon , Galileo Galilei ve Giordano Bruno'nun yargılanması gibi kurumlarda ve olaylarda örneklenen müstehcenlik, yani önce aklın, sonra bilimin zaferini engellemek istemektir . İngiliz liberal Lloyd George'dan alıntı yapan Rus Komünist Troçki, Roma Kilisesi'ni " muhafazakarlığın güç merkezi" olarak tanımladı. Katolik Kilisesi, Naziler tarafından bile eşcinsel bir örgüt olmakla suçlandı [35]özellikle manastır hayatıyla ilgili olarak; Yirminci yüzyılın ikinci yarısından itibaren ise en yaygın suçlamalar arasında Katolik kurumlarda Yahudilik , homofobi ve erkek şovenizmi ile ilişkinin tarihi ile ilgili suçlamalar yer alıyor.
Son zamanlarda, bazı eşcinsel din adamları tarafından işlenen pedofili eylemlerinin keşfi, Amerika Birleşik Devletleri'nde ve ayrıca İtalya'da pedofil rahipler skandalının patlak vermesine yol açtı . [36]
Papa II. John Paul , hem din adamları arasında hem de din adamları arasında (piskoposlar ve papalar dahil) suçlu olan ve "Kilise'nin çocuklarının ve kızlarının" günahları için Tanrı'nın ve erkeklerin bağışlanmasını isteyen üyeler olduğunu açıkça kabul etti. ”, hem eylemler hem de ihmaller açısından. 12 Temmuz 2008'de, Avustralya'ya yaptığı havarisel gezisi vesilesiyle, kendisinden özür dileyip dilemeyeceğini soranlara, Benedikt XVI şöyle cevap verdi :
“Kilise'nin öğretisinin ne olduğunu açıklamak ve eğitimde, rahipliğe hazırlıkta, bilgide yardımcı olmak için mümkün olan her şeyi yapacağız ve kurbanları iyileştirmek ve uzlaştırmak için mümkün olan her şeyi yapacağız. "Özür dilemenin" temel anlamının bu olduğunu düşünüyorum. Formülün içeriğinin daha iyi ve daha önemli olduğunu düşünüyorum ve içeriğin davranışlarımızın neyi eksik olduğunu, şu anda ne yapmamız gerektiğini, nasıl önleneceğini ve nasıl iyileştirileceğini ve uzlaşılacağını açıklaması gerektiğini düşünüyorum." |
Takip eden 20 Temmuz'da, Papa, ayin sırasında üzücü olaylarını dikkatle dinlediği bir grup kurbanla ayini kutladı. [38] Ayrıca Papa 16. Benedikt, Rahipler Yılı'nın sona erdiği 11 Haziran 2010 tarihli Ayin vesilesiyle kurbanlardan özür diledi [39] :
"Biz de ısrarla Allah'tan ve olaya karışanlardan af diliyoruz, böyle bir suistimalin bir daha yaşanmaması için elimizden gelen her şeyi yapacağımıza söz veriyoruz" |
Son olarak, bazı Devletler ile Roma Kilisesi arasındaki ilişkilere ilişkin yinelenen eleştiriler vardır: özellikle, Katolik hiyerarşilerinin çeşitli ülkelerin hükümetleri üzerinde etik - ahlaki düzen. Bu kollardan, Katolik Kilisesi, tüm yaşam yanlısı dernekler veya diğer dini inançlar gibi, embriyonik kök hücreler elde etmek için embriyoların kullanılmasını gerektirenler gibi bazı bilimsel araştırmaların önünde bir engel olarak kabul edilir ve bazı seçeneklerin, medeni haklar. boşanma , hamileliğin gönüllü olarak sonlandırılması, eşcinsel evlilik gibi önemli etik etkileri olan ,eşcinsel çiftler tarafından evlat edinme ve doğum kontrol yöntemlerinin kullanımı/yayılımı . İtalya'daki ve diğer uluslardaki diğer Hıristiyan Kiliseleri (bazı Protestan kiliseleri gibi), bu noktalardan bazılarında ve Devlet ile dini itiraflar arasındaki ayrımda (" Devletin Laikliği ") farklı bir vizyona sahiptir.
mezhep Katolik Kilisesi
"Katolik Kilisesi" adını anlamak için öncelikle "Katolik" ile ne kastedildiğini açıklamak gerekir.
Katolik terimi
"Katolik" teriminin üç ana anlamı vardır: etimolojik, günah çıkarma, teolojik.
- Etimolojik olarak, "Katolik" terimi , "tam", "hep birlikte" anlamına gelen Yunanca καθολικός'dan gelir. Nicene Creed'de açıkça belirtildiği gibi, terimin ilk anlamı budur : "Bir, kutsal, katolik , apostolik kiliseye inanıyorum ...". Bununla, tüm Hıristiyanlar Kilisenin "evrensel" olduğuna, yani kurucusu tarafından mesajın evrensel yayılmasına çağrıldığına inanırlar.
- İlk yüzyıllarda zaten meydana gelen, ancak daha sonra Hıristiyan Doğu'dan ayrılma (1054) ve on altıncı yüzyılın Protestan Reformu ile daha da kötüleşen orijinal Hıristiyan Kilisesi içindeki ayrılıklarla , "Katolik" terimi " Hristiyan Kilisesi'nin Roma Piskoposu ve Papa'ya sadık olan ve onda Kilise'nin en yüksek otoritesini tanıyan bölümünü belirtmek anlamına gelir.
- Bu, birçok Hıristiyan itirafının, terime farklı teolojik anlamlar verirken, evrensel Kilise ile ilgili olarak kendilerine atıfta bulunarak "Katolik" terimini kullandıkları anlamına gelmez.
Terim ilk kez Smyrna topluluğuna hitap eden Antakyalı Ignatius'ta (1. yüzyıl) ortaya çıkıyor: "İsa Mesih'in olduğu yerde Katolik Kilisesi var" ( Ad Smyrnaeos , 8).
Katolik Kilisesi adının tarihi
Eski zamanlarda Katolik Kilisesi , doktrini Ortodoks olarak kabul edilen tüm Hıristiyanlar anlamına geliyordu; Hippo'lu Augustine, 397'de sapkın olarak kabul ettiği bazı Kiliseler hakkında şunları yazmıştır :
"[...] Cattolica'nın aynı adı, sebepsiz yere değil, çok sayıda sapkınlığın ortasında yalnızca bu Kilise'nin edindiği, tüm sapkınlar kendilerini Katolik olarak adlandırmak istemelerine rağmen, yine de bir yabancıya sorarsanız Katoliklerin yeniden bir araya geldiği yerde, hiçbir sapkın bazilikasını ya da evini gösterme cüretini gösteremez." |
( Augustine of Hippo, Mani mektubuna karşı, 4. ayet ) |
1000 yılına kadar, Doğu şizminden ( 1054 ) önce , tüm Doğu ve Batı Kilisesi Katolik Kilisesi terimiyle tanımlandı ve Protestan Reformu'ndan önce "Katolik" terimi, Konsey tarafından sahip olduğu günah çıkarma anlamını da almamıştı. Kilise'nin modern fizyonomisini oluşturan olay olarak kabul edilebilecek olan Trent'in diğer Hıristiyan itiraflarıyla ilgili olarak.
Bugün, gerçekte, İznik-Konstantinopolis sembolünü tanıyan tüm Hıristiyan Kiliseleri , tek, kutsal, katolik ve apostolik kilisenin bir parçası olduklarını iddia ediyor , bununla Katolik kilisesini bir itiraf olarak kastetmiyor. Katolik teriminin günümüzdeki anlamının bir sonucu olarak, bazı Protestan kiliseleri evrensel Kilise diksiyonunu tercih etmekte ve Katolik Kilisesi'nin diksiyonuna Roma niteliğini eklemektedir.
Roma mezhebinin kullanılması
Katolik Kilisesi, genel olarak anlaşılan Katolik Kilisesi'ni oluşturan tüm belirli kiliseler için Roma Kilisesi'nin üniter ve yönlendirici boyutuyla ilgili olarak Romalı olarak kabul edildi. Başka bir deyişle, kendisini belirli kiliselerin annesi ve öğretmeni olarak ifşa ettiği bir kilise boyutunun temeli olarak tasarlandığı için "Roma Katolik" olarak adlandırıldı.
İkinci olarak, o halde, Roma Katolik Kilisesi'nin adı, Katolik Kilisesi'ni ayrı kiliselerle olan ilişkisi içinde tanımlamak için Roma Kilisesi'nin tanımlanmış ve yerleşik kilise dilinde ortaya çıkar. Böylece, Roma Katolik Kilisesi terimi, önceki bin yılın büyük Kilisesi'nin yapısındaki çözülmemiş ayrılıkların neden olduğu bölünmelerden sonra daha da yayılır ve aynı zamanda yeniden keşfedilecek bir birlik duygusunu ve yönünü yeniden teyit eder.
Son zamanlarda, İngiliz Roma Katolik Kilisesi'nden türetilen Roma Katolik Kilisesi'nin Anglisizmi de yayıldı . Bu mezhep başlangıçta polemik bir anlama sahipti ve Katolik Kilisesi'nin evrensellik iddiasının coğrafi sınırlamasını ilan eden ve ayrıca bazı Protestan devlet kiliselerinin coğrafi mezheplerine benzer olduğunu ilan eden bir oksimoron olarak tasarlandı. Gerçekte, Roma Katolik Kilisesi, Doğu ve Batı olmak üzere tüm belirli kiliselerle birlikte Roma Kilisesi tarafından oluşturulduğundan, bu terim hafife alınmaktadır.
İngiliz dili konusunda bir otorite olan Oxford English Dictionary , 20. yüzyılın başlarındaki versiyonunda, Protestan kültürel bağlamında "Roma Katolik" ifadesinin aşağıdaki açıklamasını yaptı :
“Aşağılayıcı bir anlam kazanan Romano, Romanista veya Romista yerine bu birleşik terimin kullanımı, on yedinci yüzyılın başlarında ortaya çıkmış gibi görünüyor . Diplomatik nedenlerle, İspanyol Maçı ( 1618-1624 ) ile yapılan görüşmelerde kullanıldı ve Rushworth tarafından basılan onunla ilgili resmi belgelerde (I, 85-89) görülüyor . Bu tarihten sonra genellikle tartışmasız bir terim olarak kabul edildi ve olağan kullanımda tek bir terim olan "Katolik" çok sık kullanılmasına rağmen, resmi tanımlamalarda bile yasal olarak kabul edildi. |
( New Oxford Dict., VIII, 766 ) |
"Roma Katolikleri" teriminin Anglikan tarafından yeniden yorumlanmasının kullanımı aslında daha eski bir kökene sahiptir; Püriten sempatizanı olan bir yazar olan Percival Wiburn , Checke or Reproofe of M. Howlet makalesinde ( Howlet takma adıyla yazan bir Cizvit'e yanıt olarak) " Roma Katolik " terimini tekrar tekrar kullandı; örneğin, "hoşgörü isteyen siz Roma Katolikleri" (s. 140), "siz Roma Katoliklerinin içine sürüklendiğiniz zor bir ikilem veya zorluk" (s. 44) yazmıştı.
Anglikan Robert Crowley , 1588'de yayınlanan A Deliberat Answere adlı kitabında , tercihen "Romist Katolikler" veya "Papalist Katolikler" gibi terimleri benimsemekle birlikte, bu konuda da şunları yazmıştır : Popish icatlar "(s. 86).
Protestan Reformu'ndan kısa bir süre sonrasına dayanan diğer benzer yazılar, "Katolik" teriminin yalnızca otoriteyi tanıyan Hıristiyanları tanımlamak için kullanılmasını reddeden Protestanlar tarafından "Roma" gibi terimlerin "papist" ile birbirinin yerine nasıl kullanıldığını göstermektedir. Papa.
Bununla birlikte, bazı Hıristiyan Kiliseleri, Katolik Kilisesi adını resmi konuşmalarda ve kendileri tarafından imzalanan belgelerde, örneğin Katolik Kilisesi ve Dünya Lutheran Kiliseleri Federasyonu [42] tarafından ortaklaşa yazılan belgelerde ve "Ortak Kristolojik beyanlarda" kullanır. Katolik Kilisesi ve Doğu Asur Kilisesi " [43] .
Diğer Katolik Kiliseleri
Doğu Ortodoks Kilisesi , Batı Ortodoks Kilisesi, Anglikan Kiliseleri , Gelenekçi Katolik Kilisesi ve diğer Hristiyan kiliseleri de dahil olmak üzere diğer birçok Hristiyan kilisesi kendilerini "Katolik Kilisesi" veya onun bir parçası olarak tanımlar .
Bunların arasında , Peter'ın halefi olarak papanın önceliğini kabul ederken, onun yanılmazlığını kabul etmeyen ve bu nedenle Roma ile tam bir birliktelik içinde olmayan Eski Katolik Kilisesi de vardır. Eski Katolik Kiliseleri aslında Birinci Vatikan Konseyi'nin ardından Roma'dan ayrıldı .
Ayrıca , İkinci Vatikan Konseyi'ne kadar Katolik litürjik ve teolojik kilise mirasına atıfta bulunan Saint Pius X'in Rahip Kardeşliği gibi Vatikan'a muhalif olan Katolik topluluklar da sayılabilir .
Diğer tanımlar
Kendi doktrininin bir veya diğer yönünü belirtmek için, Katolik Kilisesi kendisine ayrıca, İsa'nın Mistik Bedeni , Tanrı'nın Halkı , Evrensel Kurtuluş Sacramenti (bkz . Katolik Kilisesi İlmihali , 748-810).
dini organizasyon
Bölgesel alt bölümler
Katolik Kilisesi, vaftiz edilenlerin tamamından oluşur ve bölgesel bir bakış açısına göre , Latin Kilisesi'nde dioceses ve Doğu Kiliselerinde piskoposluk olarak adlandırılan koltuklara bölünmüştür .
2011 yılı sonunda dini çevrelerin sayısı 2.966 idi ( 2012 Papalık Yıllığı ). [44] Piskoposluklar, başrahipler (hem bölgesel hem de kişisel ), ordinaryates veya apostolik idareler gibi belirli kilisenin diğer biçimleriyle çevrilidir .
Piskoposluklar ve normal olarak diğer sınırlar da havarilerin halefi olarak kabul edilen bir piskoposa ( eparchies için eparch) emanet edilir . Piskoposlar kolejinin başında, havari Peter'ın halefi olarak kabul edilen Roma piskoposu papa bulunur .
Her piskoposluk, bir bucak rahibi veya bir bucak yöneticisi tarafından yönetilen mahallelere bölünmüştür . Trent Konsili ile ( 16. yüzyıl ) kırsal mahallelere de büyük önem verilirken, daha eski zamanlarda , piskoposlukların bölünmesini belirleyen, bölgenin en büyük merkezi etrafındaki köy grupları olan bölge kiliseleriydi .
Katolik kiliseleri ve ayinleri
Katolik Kilisesi, çeşitli sui iuris Kiliselerinin (litürjik ibadet ve popüler dindarlık, kutsal ve kanonik disiplin, terminoloji ve teolojik gelenek ile ayırt edilir) cemaatinden oluşur:
- Latin kilisesi , hem Roma hem de Ambrosian ayinlerini ve diğer ayinleri içeren ve papanın ataerkil işlevi de yerine getirdiği kilisedir .
- Ermeni Katolik Kilisesi ;
- Keldani ve Suriye-Malabar Katolik Kilisesi ;
- Kıpti ve Etiyopya Katolik Kilisesi
- Yunan-Melkite Katolik Kilisesi ;
- Maronit Katolik Kilisesi ;
- Suriye ve Suriye-Malankara Katolik Kilisesi ;
- Yunan Katolik Kiliseleri :
Farklı dini yapıların karşılıklı olarak tanınmasıyla oluşturulan Kiliselerin "aileleri" veya "federasyonları"ndan farklı olarak, Katolik Kilisesi kendisini "ontolojik ve zamansal olarak önceden belirlenmiş bir gerçeklik olarak, çok sayıda yerel veya belirli kilisede cisimleşen tek bir kilise olarak görür. her kilisede belirli bir birey için var olan ". [46]
Katolik Kilisesi, teolojik önemi İkinci Vatikan Konseyi tarafından vurgulanan belirli kiliselere büyük önem vermektedir; özel kilise teriminin iki farklı kullanımı vardır:
- Piskoposların pastoral bakımına ilişkin Kararnamede Christus Dominus'un şöyle tanımlandığı bir piskoposluğa atıfta bulunabilir : "Tanrı'nın halkının bir kısmı, papaz evi tarafından desteklenen, piskoposun pastoral bakımına emanet edildi, böylece, bağlı kalarak onun papazı ve onun tarafından İncil ve Efkaristiya aracılığıyla Kutsal Ruh'ta toplanan, tek, kutsal, katolik ve havarisel olan Mesih Kilisesi'nin mevcut ve iş başında olduğu belirli bir Kilise oluşturur "; [47]
- veya İkinci Vatikan Konseyi tarafından belirli kiliseleri veya ayinleri tanıyan Doğu Katolik Kiliseleri Orientalium Ecclesiarum [48] kararnamesinde tanınan daha fazla özerklik için farklı olan bir sui iuris kilisesine .
dini sınırlamalar
Aşağıdaki dini sınırlamalar vardır:
- papalık koltuğu ;
- 9 ataerkil görür ;
- 4 itibari ataerkil bkz .
- 4 büyük başpiskoposluk koltuğu ;
- 5 büyükşehir ofisi sui iuris ;
- 548 büyükşehir başpiskoposluk koltuğu ;
- 778 başpiskoposluk koltuğu ;
- 2221 piskoposluk koltukları ;
- 93 sahipli büyükşehir ofisi ;
- 91 itibari başpiskoposluk koltuğu ;
- 1904 itibari piskoposluk koltukları ;
- 42 bölgesel valilik ;
- 11 bölgesel manastır ;
- 18 apostolik exarchat ;
- Doğu ayinine inananlar için 9 ordinaryat ;
- 36 askeri sıradan ;
- 3 kişisel sıradan ;
- kişisel bir prelature ;
- 88 apostolik vekaletname ;
- 39 havarisel bölge ;
- 8 apostolik yönetim ;
- kişisel bir apostolik yönetim ;
- 8 bağımsız veya özel görev ;
- 10 ataerkil eksarh ;
- 5 başpiskoposluk exarchats e
- Patrikhaneye bağlı 5 bölge .
Kutsal Düzen
Katolik dini yapı , kutsal emirlerin sakramentinin üç derecesine göre düzenlenmiştir . Artan doluluk sırasına göre bunlar:
- Deacon , hizmet modalitesinde piskopos ve presbiterlerle işbirliği yapar.
Bu tarikatlar (geçmişte küçük tarikatlarla birlikte ) bir bütün olarak din adamlarını oluştururlar ;
- Presbyter (veya rahip veya rahip), onun yerine piskoposla işbirliği yapar;
- Havarilerin ardıllığını temsil eden Piskopos .
Emirlerin kutsallığını alanlara daha sonra, kutsal değeri olmayan, ancak onurlandırıcı veya göreve özgü olan diğer unvanlar ve makamlar verilebilir, örneğin: kardinal , başpiskopos, monsenyör. Aynı şey, kutsal bir bakış açısından bir piskopos olan papa için de söylenebilir.
Kutsal düzenin üç derecesi, farklı muneralara , yani kutlama, yönetim gücü ve İncil'in ilanına ilişkin güçlere karşılık gelir.
Diyakoz, sunak, söz ve hayır işleri bakanlığında üstün hizmet işlevlerini yerine getirir. Vaftiz ve evlilik kutsallığının yanı sıra cenaze töreni veya kutsaması gibi kutsal törenleri de kutlayabilir .
Presbyter, piskoposun bakanlığında işbirliği yapar ve ayinlerin kutlanması (emirler ve onay hariç), ayinler, ayin kutlamalarının başkanlığı, sözün ilanı ve göstergelere göre yönetim gücü gibi belirli yetkileri üstlenir. piskopos tarafından verildi. Bunlar arasında en yaygın olanı bir cemaatin sorumluluğudur.
Son olarak, piskopos kutsal düzenin doluluğuna sahiptir. Tüm ayinleri ve ayinleri kendisi yönetir veya onaylama veya şeytan çıkarma durumunda olduğu gibi diğer piskoposları veya hazırlayıcıları görevlendirebilir .
Baba

Katolik Kilisesi, İsa'nın havari Petrus'a öğrencilerinin tüm topluluğu üzerinde nihai yetki verdiğini onaylar : Katolik yorumuna göre, Mesih, Caesarea Philippi yakınlarında Petrus'a diğer havariler ve tüm Kilise üzerindeki önceliği verdi ( Matta 16,13- 20 [49] ) ve Tiberias gölü yakınlarındaki hayalette dirilişten sonra onu yeniden onayladı ( Yuhanna 21,15-19 [50] ).
İlk bölümün bağlamı, İsa'nın öğrencilerine kimliği hakkında sorduğu sorudur. Petrus'un "Sen , yaşayan Tanrı'nın Oğlu olan Mesih'sin" yanıtına, İsa yanıtladı: "Kutsanmışsın, Yunus oğlu Simun, çünkü onu ne et ne de kan sana ifşa etmedi, ama göklerdeki Babam . . . Ve size söylüyorum: Sen Petrus'sun ve ben kilisemi bu kayanın üzerine kuracağım ve cehennemin kapıları ona karşı galip gelemeyecek. Sana cennetin krallığının anahtarlarını vereceğim ve yeryüzünde bağladığın her şey cennette bağlanacak ve yeryüzünde çözdüğün her şey cennette çözülecek."
Ancak ikinci bölümde İsa, Petrus'a üç kez sorar: "Yuhanna'lı Simon, beni seviyor musun?" Ve her olumlu cevabına şu yanıtı veriyor: "Koyunlarımı besle."
Bu pasajlar, Katolik Kilisesi tarafından, tüm Kilise üzerinde bir öğretim ve yargı üstünlüğünün güçlü anlamında yorumlanır ve ayrıca papalık önceliği doktrininin temeli olarak yorumlanır . Peter, Roma Kilisesi'nin ilk piskoposu olduğundan, önceliği aynı yerde halefine, ardından Roma piskoposuna iletilir.
Papa'nın rolü ikinci binyılda büyüdü ve 19. yüzyılda Birinci Vatikan Konseyi'nin papalığın yanılmazlığına ilişkin deklarasyonla doruğa ulaştı .
Bu bildiriye göre, papa, ex cathedra konuştuğunda , yani "her şeyin Papazı ve Doktoru olarak en yüksek görevini yerine getirdiğinde, inancın emanetinin bir parçası olarak kabul edilmek üzere, inanç ve ahlak hakkında öğretme hakkını kullanabilir. Hıristiyanlar" ve "inanç ve ahlak hakkında bir doktrin tanımladığında".
1870'deki yanılmazlık tanımından başlayarak , ikincisi resmi olarak sadece bir kez papalar tarafından uygulandı ve bu, 1950'de Papa Pius XII tarafından Meryem'in Göğe Kabulü dogmasının ilan edilmesiyle birlikte . Papalar tarafından son 150 yılda verilen diğer tüm öğretiler resmi olarak "dogmalar" olarak tanımlanmamıştır.
Papalığın yanılmazlığı , 1848'de ve Konstantinopolis , İskenderiye ve Kudüs Patrikleri figüründe, Sinodlarıyla birlikte, Papa Pius IX'a bu doktrini kınadığı bir ansiklopedi gönderen Ortodoks Hıristiyan Kilisesi tarafından resmi sapkınlık suçlamasına yol açtı. "sapkınlık" [51] ve Roma piskoposunun ve Kilisesi'nin, monarşi ve Kutsal Ruh'un armağanlarının tekeli lehine uzlaşmayı terk ettiği inancına dayanarak, onu "sapkın" olarak destekleyenler [ 51]. 52] .
Papa'nın seçilmesi ve piskoposların atanması prosedürü yüzyıllar boyunca sayısız değişikliğe uğramıştır: Orta Çağ'ın sonlarından itibaren ( Viterbo , 1271 ), papa, kardinaller , Kilise Prensleri tarafından bir toplantıda seçilmiştir ; Bunun yerine , piskoposlardan başlayarak (genellikle diğer piskoposlarla görüştükten sonra) Latin ayininin en yüksek hiyerarşisindeki din adamlarının üyelerini doğrudan atamak onun sorumluluğundadır . Doğu Katolik Kiliselerinde, piskoposlar yerel geleneklere göre ilgili patrikler tarafından atanır.
Papa, görevlerinde kardinaller tarafından desteklenir . Kilise hiyerarşisinin tüm üyeleri ona ve bir bütün olarak Roma Curia'sına karşı sorumludur. Her papa , ölümüne ( bu aynı zamanda diğer piskoposlar için de VI . _ Gregory XII ve Benedict XVI ).
Papa şu anda Roma'nın merkezinde yer alan ve mutlak hükümdar olduğu ve uluslararası diplomasinin çoğunluğu tarafından Holy See'nin egemenlik alanı olarak tanınan küçük bağımsız bir devlet olan Vatikan'da yaşıyor .
kutsanmış yaşam
Yüzyıllar boyunca, piskoposluk dışında, dini tarikatlar olarak adlandırılan , her şeyden önce manastırda yapılandırılmış , dilenci tarikatları , yavaş yavaş kilisenin yeni topluluk gerçekleri haline gelecek olan ilk dini cemaatin doğuşuna kadar gelişmiştir.
Benediktin Hükümdarlığı ile Batı'da doğabilecek olan ilki, bir kriz anında ( VIII - XII. yüzyıl ) Tanrı ile özel ve daha yakın bir bağ kurma girişimi olarak gelişti . On ikinci yüzyılın reformu sırasında doğan ikincisi, Hıristiyan mesajını toplumda gerçekleştirme arayışıyla çeşitlilikleriyle karakterize edilir: bunlar arasında Karmelitler , Fransiskenler ve Dominikanlar . On dokuzuncu yüzyıldan bu yana, gençlerin, yaşlıların ve diğer dezavantajlı sosyal kategorilerin ihtiyaçlarına daha fazla özen gösteren dini cemaatlerin eksikliği olmamıştır . Aralarındamisyoner topluluklar , Katolik inancını dünyaya yaymak için birincil amacı olan topluluklardır.
Dördüncü yüzyıldan itibaren , aşağıdaki gibi bölünmüş çeşitli tarikatlar doğdu:
- manastır emirleri : Müjde , Benedictine , Göksel , Sistersiyen , Zavallı Clares , Konsepsiyonist , Trappist , Carthusian , Camaldolese , Hieronymites , Redemptorists vb.
- düzenli kanunlar : Cermen , Premonstratensian , crucigers , vb.
- dilenci emirleri : Augustinians , Karmelitler , Fransiskenler , Dominikliler , hizmetçiler , Trinitarians , vb.
- düzenli din adamları : Cizvitler , Camillians , Somascans , vb.
Dini bir cemaate varmak için en yaygın olanlarından biri olan 17. yüzyılı beklemek gerekir :
Dini tarikatların ve cemaatlerin iki gerçekliği, adak vermede farklılık gösterir : birincisi için ciddi bir biçimde, ikincisi için ise basit bir biçimde gerçekleşir; resmi olarak ilgili farklılıklar yoktur.
Hareketler ve dernekler
Yirminci yüzyılda kilise hareketleri fenomeni başladı: Bunlar, belirli bir karizma tarafından esinlenen ve kendilerini normal hiyerarşiden (piskoposlar ve kilise rahipleri) özerk bir şekilde örgütleyen sadıkların dernekleridir. Hareketler ve dernekler arasındaki fark, ikincilerin hiyerarşi tarafından özerk olarak organize edilmemeleri (hareketlerde olduğu gibi), ancak cemaat ve piskoposluk yaşamının neredeyse tüm anlarına aktif olarak katılarak, onunla entegre ve koordineli bir şekilde işbirliği yapmalarıdır.
Dünyada yayılma
- Afrika : Esas olarak Angola'da , Fransızca konuşulan Afrika'da (örneğin Kongo'da ), Uganda'da , Ruanda'da , Burundi'de , Yeşil Burun Adaları'nda , Ekvator Ginesi'nde , Madagaskar'da ve Fransız denizaşırı topraklarında yaygındır .
- Amerika : Latin Amerika'da (örneğin Brezilya ve Meksika'da ), Kanada'da ve Amerika Birleşik Devletleri'nde (örneğin Kaliforniya ve New Mexico'da ) yaygındır . ABD'de son yıllarda Katoliklerin sayısı, yalnızca geçmişte meydana gelen İspanyol , İngiliz ve Fransız kolonizasyonları nedeniyle değil, aynı zamanda Katolik ülkelerden (örneğin Avrupa'dan) gelen sayısız göç dalgası nedeniyle Protestanların sayısını geçmiştir. İspanya, Portekiz, Fransa ve İtalya gibi Latin Avrupa'nın yanı sıra Almanya, İrlanda, Polonya, Filipinler, Vietnam, Meksika ve Latin Amerika'dan).
- Asya : başlıca Filipinler , Vietnam , Doğu Timor , Hindistan , Singapur , Güney Kore , Sri Lanka ve Endonezya'nın bazı adalarında , ayrıca Çin ve Japonya'da da yaygındır .
- Avrupa : ağırlıklı olarak Latin ülkeleri, Fransa , İspanya , Portekiz , Belçika ve İtalya , Avusturya , İsviçre'nin bazı kantonları , Almanya (özellikle güneyde ve Frankonya-Rhineland'da ve ayrıca Thüringen'de), İrlanda , Hollanda ve bazı Doğu ülkeleri: Polonya , Litvanya , Letonya , Çek Cumhuriyeti , Slovakya , Macaristan , Slovenya , Hırvatistanve Belarus , Romanya ve Ukrayna'nın bazı bölgelerinde .
- Okyanusya : Esas olarak Avustralya , Yeni Zelanda , Papua Yeni Gine ve Fransız denizaşırı topraklarında yaygındır .
Üye sayısı
Katolik piskoposluklar tarafından sağlanan verilere dayanan 2017 Papalık Yıllığı , 1.285.000.000'den fazla insanın Katolik Kilisesi'ne [54] ait olduğunu ve dünya nüfusunun %17.7'sini temsil ettiğini doğrulamaktadır. Rakam, Çin'deki Katolikleri ve Roma ile düzenli temasa engel olan diğer bazı ülkeleri içermiyor . Katolikler, dünyadaki 2,4 milyar Hıristiyanın yarısından fazlasını oluşturuyor. Kilise hukukuna göre, vaftiz edilmiş veya Katolik Kilisesi'ne kabul edilen ve inancını beyan eden herkes, resmi olarak üyelikten ayrılanlar hariç, üye olarak kabul edilir [55] [56]. Vaftiz edilenlerin sayısı, özellikle sekülerleşmeye diğerlerinden daha fazla tabi olan Batılı ülkelerle ilgili olarak, inananların sayısıyla mutlaka örtüşmemektedir .
Trendler
Durumu kıta bazında inceleyen 2015, Afrika'daki Katoliklerin güçlü büyümesinin altını çiziyor. Büyüme Asya ve Amerika'da tutarlıdır. İnançlıların nüfusa göre yüzdesinin sabit olduğu Avrupa ve Okyanusya'da durum farklıdır. Toplam nüfusa göre Katoliklerin sayısı kıtalar arasında çok farklıdır. Amerika'da Katolik Kilisesi'ne inananların sayısı toplam nüfusun %63,7'sini, Avrupa'da %39,9'unu, Okyanusya'da %26,4'ünü, Afrika'da %19,4'ünü, Asya'da ise %3,2'sini temsil etmektedir.
Kıtalarına göre Katolik Kilisesi
- Afrika'da Katolik Kilisesi
- Amerika'da Katolik Kilisesi
- Asya'da Katolik Kilisesi
- Avrupa'da Katolik Kilisesi
- Okyanusya'da Katolik Kilisesi
Not
- ^ Card. Agostino Vallini , Papal Archbasilica of St. John Lateran , vatican.va'da , 9 Kasım 2009. Erişim tarihi: 26 Kasım 2016 ( arşivlendi 10 Aralık 2016) .
- ^ Alberto Nocentini, Etimolojik , Alessandro Parenti'nin işbirliğiyle, Milan, Le Monnier-Mondadori Education, 2010, s. 203, ISBN 978-88-00-20781-2 .
- ^ ¿Sabías que la Iglesia católica está constituida por 24 Iglesias autónomas? , es.aleteia.org'da , Aleteia, 8 Ağustos 2016. Erişim tarihi: 7 Kasım 2016 ( 7 Kasım 2016'da arşivlendi ) .
- ^ August Monzon, Joan Alfred Martínez ve Emilia Bea, Colligite Fragmenta. Repensar la tradició crisitiana en el món postmodern , Universitat de Valencia, 23 Şubat 2015, s. 199-200, ISBN 978-84-370-9703-9 . Erişim tarihi: 21 Ekim 2018 ( 22 Nisan 2020'de arşivlendi ) .
- ^ Lümen gentium XIII.
- ^ Örneğin, tüm Avrupa Hıristiyan Kiliseleri tarafından 2001 yılında imzalanan Charta oecumenica belgesine bakınız.
- ^
«Katolik Kilisesi, dinlerde doğru ve kutsal olan hiçbir şeyi reddetmez. Gözlemlediği ve önerdiği birçok noktada farklı olmalarına rağmen, çoğu zaman tüm insanları aydınlatan bir hakikat ışını getiren bu davranış ve yaşama biçimlerini, bu kuralları, bu doktrinleri samimi bir saygıyla ele alır.
( Nostra etat , 2 ) - ^ ( ES ) Congregation for the Doctrine and Doctrine of the Faith , Respuestas a algunas preguntas acerca de ciertos yönler de la doctrina sobre la Iglesia , vatican.va'da , 29 Haziran 2007. Erişim tarihi: 17 Ocak 2017 ( arşivlendi 12 Temmuz 2007 ) . . Belgenin diğer dillere çevirisi yoktur.
- ^ José Rico Pavés, Comentarios to the Document de la Congregación para la Doctrina de la Fe, «Subsistit in Ecclesia Catholica (LG 8). Precisiones sobre la eclesyology of the Second Vatican Council ” , almudi.org , Madrid, 2007. Erişim tarihi: 17 Ocak 2017 ( arşivlendi 18 Ocak 2017) .
- ^ Fernando Ocáriz, Iglesia de Cristo, Iglesia Católica ve Iglesias que no están en plena comuneón ile Iglesia Católica , Romana.org'da , n. 41, 1 Aralık 2005, s. 348. Erişim tarihi : 17 Ocak 2017 ( arşivlendi 18 Ocak 2017) .
- ^ Vatican.va'da İsa Mesih'in ve Kilise'nin benzersizliği ve kurtarıcı evrenselliği hakkında "Dominus Iesus" bildirisi . Erişim tarihi: 29 Mart 2019 ( 21 Şubat 2002'de arşivlendi ) . , hayır. 16 ve notlar 54 ve 56
- ^ Veriler 2007 itibariyle tahmin edilmiştir. World , in The World Factbook , CIA . Erişim tarihi: 29 Haziran 2010 ( 5 Ocak 2010'da arşivlendi ) .
- ^ Jn 21:17 , laparola.net'te .
- ^ J. Comby, Kilisenin tarihini okumak için , Edizioni Borla , Torino 1989
- ^ Bu bağlamda, Hıristiyanlık tarihçisi Giovanni Filoramo , kadınların dini rolünün Orta Çağ'dan bu yana nasıl ortaya çıktığını vurgular.
« Meryem kültünün dayatılması sayesinde, örneğin mistisizm alanında, kadınların merkezi rolünü anlamaya başladık. Norwichli haber spikeri Juliana, merhametin ilahi boyutunun altını çizerek "Tanrı'nın anneliği"nden ve imanlıları kanla besleyen bir anne olarak Mesih'ten bahseder. Düşüncesi, son zamanlardaki feminist teoloji tarafından ele alındı ve derinleştirildi ."
( Giovanni Filoramo . Hristiyanlık . Milan, Mondadori / Electa, 2007, s. 275 ) - ^
( EL ) "Οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ · πάντες ὰρετες ῷστες ὰστες ἐστες
( BT ) "Artık Yahudi ya da Yunan yok, artık köle ya da özgür yok, artık erkek ya da kadın yok, çünkü hepiniz Mesih İsa'da birsiniz"
( Galatyalılara Mektup III, 28 ) - ^ Lümen Gentium, 13
- ^ § 81-82 Catechism of the Catholic Church 1 Haziran 2013 tarihinde İnternet Arşivinde Arşivlendi.Katoliklikte Vahiy Kaynakları ile ilgili tartışma ve evrim hakkında daha fazla bilgi için , bkz. Avery Dulles . Vahiy Yazı Tipleri, The New Catholic Encyclopedia cilt 12. 2003, Gale, New York, s. 190 ve devamı.
- ^ Motu proprio Summorum Pontificum , madde 1
- ^ Motu proprio Traditionis custodes , makale 1
- ^ Lumen gentium 4 Temmuz 2013 tarihinde İnternet Arşivinde arşivlendi . 68; Sacrosanctum Concilium 12 Mayıs 2013 tarihinde İnternet Arşivinde Arşivlendi . 103; Catechism of the Catholic Church 4 Haziran 2013 tarihinde İnternet Arşivinde Arşivlendi . 972.
- ^ İkinci Vatikan Konsili , Meryem'e, genellikle azizlere ödenen basit hürmet veya " dulia "dan farklı olarak " hyperdulia " adlı özel bir kült tanır ve bunun Tanrı'ya ibadete nasıl aktığını vurgular ve özel bir terfi işlevine sahiptir. tapınmanın ve Mesih'in yüceltilmesinin ruhları :
"Meryem, çünkü Oğul'dan sonra tüm meleklerin ve insanların üzerinde yücelen Tanrı'nın lütfuyla Mesih'in gizemlerinde yer alan en kutsal Tanrı'nın Annesi, Kilise tarafından haklı olarak özel ibadetle onurlandırılır. ] Bu ibadet, Kilise'de her zaman olduğu gibi, tamamen benzersiz olmasına rağmen, Bedenlenmiş Söz'e olduğu kadar Baba ve Kutsal Ruh'a da verilen tapınma ibadetinden esasen farklıdır ve bireysel olarak onu teşvik eder. "
( İkinci Vatikan Konsili'nden alınmıştır , Lumen Gentium , I, 66 ) - ^ ( EN , FR ) Papalık Hristiyan Birliğini Teşvik Konseyi, Papa II. John Paul ile Doğu Süryani Kilisesi Katolikos Patriği arasındaki Ortak Kristolojik Bildiri, Khanania Mar Dinkha IV , vatican.va'da , 1994. URL'ye danışıldı 23 Aralık, 2006 ( 11 Mart 2007'de arşivlendi ) .
- ^ Papa, Anglikanlara kapıları açar. Corriere della Sera'da "Evli din adamlarının rahipliğine evet " . Erişim tarihi: 20 Ekim 2009 ( 23 Ekim 2009'da arşivlendi ) .
- ^ "Papa'nın sadaka". avvenire.it'te sonuna kadar sarıl . Erişim tarihi: 30 Haziran 2015 ( 14 Kasım 2017'de arşivlendi ) .
- ^ CEI, binde sekiz rakamı bir milyarın üzerine çıkıyor. 25 Haziran 2016 tarihinde İnternet Arşivi'nde arşivlendi . Cumhuriyet
- ^ Vatandaşların çoğu (yaklaşık üçte ikisi) herhangi bir seçeneği işaretlememeyi tercih eder, ancak binde 8'in dağılımı bireysel beyanlara göre değil, mevcut toplamın yüzde bazında bölünmesiyle gerçekleşir. seçimler. Yani Katolik Kilisesi, en az bir seçeneği işaretleyen vergi mükelleflerine göre çoğunluğa kıyasla, toplamda tercihlerin %35'i ile (bir tercih bildirenlerin %85'i) toplamın yaklaşık %85'ini toplamaktadır. toplam. Bu anlamda Mario Patuzzo. L'Ateo dergisinden "binde 8 vergi", n. 0/1996.
- ^ Sergio Lariccia. "İtalyan toplumunun laik ihtiyaçları" Manifesto Laico, s. 59-65. Laterza, Bari, 1999. Kullanılabilir tüm sandalyelerin, atılmayan oylara karşılık gelen boş sandalye bırakılmadan, kullanılan oylara göre dağıtıldığı seçimlerdeki gibidir.
- ^ 8xmille.it'te Din Adamlarını Destekleme Merkez Enstitüsü ve İtalyan Piskoposluk Konferansı'ndan 2015 yılında alınan meblağların kullanımına ilişkin 8xmille raporu . Erişim tarihi : 14 Kasım 2017 ( 28 Mart 2017'de arşivlendi ) .
- ^ Papalık Konseyi "Cor Unum" , 3 Mart 2013'te İnternet Arşivinde arşivlenen kurumsal profilden «İnsan kardeşliğinin teşvik edilmesi ve Mesih'in Sadakasının tezahür etmesi için Katolik Kilisesi'nin muhtaçlara yönelik endişesini ifade eder» . 5 Nisan 2013 alındı
- ^ Kilise, dünyada 2 trilyon mülk. 24 Haziran 2016 tarihinde İnternet Arşivi'nde arşivlendi . 24 saat güneş
- ^ Vatican Spa, Kilise binaları 2 trilyon milyar değerindedir 21 Mayıs 2016'da İnternet Arşivinde Arşivlenmiştir . QuiFinanza
- ^ İtalya'da en az 6 milyar "devrilebilir" varlık. 25 Haziran 2016 tarihinde İnternet Arşivi'nde arşivlendi . 24 saat güneş
- ^ örneğin bkz . Hıristiyanlığın Suç Tarihi
- ^ Heinrich Himmler'in 17-18 Şubat 1937'de SS generallerine "eşcinselliğin ırksal ve biyolojik tehlikeleri" ile ilgili olarak culturagay.it'te yaptığı gizli konuşmanın metni . Erişim tarihi: 11 Kasım 2017 ( 11 Kasım 2017'de arşivlendi ) .
- ^ Sex Crimes and the Vatican , news.bbc.co.uk üzerinde , BBC News, 1 Ekim 2006. Erişim tarihi: 20 Nisan 2012 ( 4 Şubat 2012'de arşivlendi ) .
- ^ Sidney'e Apostolik Yolculuk - Vatican.va'da uçuş sırasında gazetecilere verilen röportaj . Erişim tarihi: 20 Nisan 2012 ( 2 Ocak 2012'de arşivlendi ) .
- ^ Sidney'e Apostolik Yolculuk - Basın Bülteni , vatican.va'da . Erişim tarihi: 20 Nisan 2012 ( 2 Ocak 2012'de arşivlendi ) .
- ^ Rahipler Yılı'nın sona ermesi münasebetiyle Kutsal Ayin, 11 Haziran 2010 , w2.vatican.va'da . Erişim tarihi: 14 Kasım 2017 ( arşivlendi 16 Aralık 2017) .
- ^ Mani'nin vakıf mektubuna karşı, sant-agostino.it'te . Erişim tarihi: 6 Şubat 2006 ( 20 Şubat 2006'da orijinalinden arşivlendi ) .
- ^ "Roma Katolik" bölümünde, bkz. Katolik Ansiklopedisi [1] 1 Nisan 2019'da İnternet Arşivinde arşivlendi .
- ^ ( IT , EN , DE , ES , PT ) Katolik Kilisesi ve Lutheran Dünya Federasyonu temsilcileri arasındaki Ortak Uluslararası Komisyonun son yayınlanan belgeleri 25 Aralık 2005 tarihinde İnternet Arşivinde arşivlendi .
- ^ Katolik Kilisesi ile Doğu Süryani Kilisesi arasındaki ortak kristolojik bildiri .
- ^ Bkz . İnternet Arşivinde 14 Ocak 2013'te Arşivlenen 2012 Papalık Yıllığı Sunumu ..
- ^ Jemi, İtalyan -Arnavut Kilisesi , jemi.it'te . Erişim tarihi : 14 Kasım 2017 ( 15 Kasım 2017'de orijinalinden arşivlendi ) .
- ^ Cemaat tarafından inanç doktrini için 28 Mayıs 1992'de komünyon olarak görülen Kilisenin bazı yönleriyle ilgili Katolik Kilisesi Piskoposlarına Mektup Kilisenin bazı yönleri hakkında cemaat olarak anlaşıldı 6 Kasım 2005'te İnternet Arşivinde arşivlendi .
- ^ Vatican.va'da Piskoposların Pastoral Ofisi hakkında Christus Dominus Kararnamesi . Erişim tarihi: 6 Şubat 2006 ( 6 Şubat 2006'da arşivlendi ) .
- ^ Doğu Katolik Kiliseleri hakkında kararname Orientalium Ecclesiarum , vatican.va'da . Erişim tarihi: 6 Şubat 2006 ( 3 Şubat 2006'da arşivlendi ) .
- ^ Mt 16: 13-20 , laparola.net'te .
- ^ Jn 21: 15-19 , laparola.net'te .
- ^ Ortodoks Kilisesi'ni kınayan ansiklopedi, aynı yıl bu Kiliseleri "Rab'bin çevresine" veya "Petrus'un Kutsal Tahtı"na geri dönmeye davet eden Papa IX. Pius'un mektubunun ardından ilan edildi. Patrick Barnes'ı görün. Ortodoks Olmayan - Kilise Dışındaki Hristiyanlar Üzerine Ortodoks Öğretisi . Salisbury, Regina Ortodoks Press, 1999, s. 18.
- ^ Patrick Barnes. Ortodoks Olmayan - Kilise Dışındaki Hristiyanlar Üzerine Ortodoks Öğretisi . Salisbury, Regina Ortodoks Press, 1999, s. 18.
- ^ with the motu proprio Ingravecentem Aetatem 15 Ağustos 2017, İnternet Arşivinde arşivlendi . 75 yaşında piskoposların istifalarını sunmaları gerektiğini belirledi
- ^ Papalık Yıllığı'ndan alınan verilere göre , Katoliklik Ocak 2005'te vaftiz edilen 1098 milyondan biraz fazla iken Aralık 2006'da 1115 milyona ulaştı. 2009 verileri 1181 milyon Katolikten bahsediyor; 2010 için 1196 milyon rakamı bildirildi.
- ^ Yasama Metinleri için Papalık Konseyi, actus formalis defectionis ab Ecclesia catholica , su vatican.va . Erişim tarihi: 24 Haziran 2012 ( 26 Mart 2012'de arşivlendi ) .
- ^ "Katolik Kilisesi'nin terk edilmesinin gerçek bir actus formalis defectionis ab Ecclesia olarak geçerli bir şekilde yapılandırılması için, ayrıca yukarıda belirtilen kanunlarda öngörülen istisnaların etkileri için, a) Katolik Kilisesi'nden ayrılma iç kararında gerçekleşmesi gerekir. ; b) bu kararın uygulanması ve dış tezahürü; c) bu kararın yetkili dini makam tarafından kabul edilmesi. [...] Kilisenin hukuki-idari terk edilmesi eylemi, kendi başına resmi bir ayrılma eylemi oluşturamaz [.. .] Öte yandan, resmi veya (hatta daha az) maddi sapkınlık, hizipleşme ve irtidat kendi başlarına resmi bir sapma eylemi oluşturmazlar [...]iç eylem ve bu şekilde tanımlanan şekilde tezahürü - actus formalis [...] oluşturur aynı yetkili dini otorite, vaftiz kitabında (cf. can. 535, § 2) açıklamanın yapılmasını sağlayacaktır. açık ifade"kusurlu ab Ecclesia catholica gerçek resmi . Buna rağmen, Katolik Kilisesi'ne göre, vaftiz karakteri tarafından verilen (Kilise'ye göre, Kilise'nin kendisi tarafından temsil edilen) Mesih'in Bedenine ait olmanın kutsal bağı kalır; Kilise için (ve sadece onun için) ikincisi kalıcı bir ontolojik bağdır ve herhangi bir sapma eylemi veya gerçeği nedeniyle başarısız olmaz.
bibliyografya
- Luigi Giussani , Why the Church - Third Volume of the Path , Milan, Rizzoli, Bur, 2005.
- Hans Küng , Katolik Kilisesi. Kısa bir tarihçe , Milano, Rizzoli, 2001.
- Mario Perniola , Katolik hissi. Evrensel bir dinin kültürel biçimi , Bologna, Il Mulino, 2001, ISBN 88-15-08205-0 .
- Arno Tausch, Arno, Kitlesel Göç Çağında Küresel Katoliklik ve Popülizmin Yükselişi: Son Dünya Değerleri Anketi ve Avrupa Sosyal Anket Verilerine dayalı Karşılaştırmalı Analizler (24 Kasım 2016).
- Thomas E. Woods , Katolik Kilisesi Batı Medeniyetini Nasıl İnşa Etti , Cantagalli, Siena 2007.
- Papalık Yıllığı (tüm sürümler)
- Papalık Takvimi (tüm sürümler)
İlgili öğeler
- Katoliklik
- Katolik Kilisesi'nin İlmihal
- Doğu Rite Katolik Kiliseleri
- Vatikan Şehri
- Hristiyanlık
- Katolik Kilisesi'nin Eleştirisi
- kanon yasası
- Katolik Kilisesi'nin Belgeleri
- Katolik Kilisesi'nin Doktrini
- Katolik Kilisesi'nin sosyal doktrini
- Katolik hiyerarşisi
- Katolik ayin
- Meryem (İsa'nın annesi)
- Katolik Kilisesi'nin Organizasyonu
- dini varlıklar üzerinde Daimi gözlemevi
- Kilisenin Babası
- Baba
- geçici güç
- Papalık Devleti
Diğer projeler
Wikisource Katolik Kilisesi'nden belgeler içerir
Wikiquote , Katolik Kilisesi hakkında alıntılar içerir
Wikiversity , Katolik Kilisesi ile ilgili kaynaklar içerir
Wikinews , Katolik Kilisesi ile ilgili güncel haberleri içerir
Wikimedia Commons , Katolik Kilisesi hakkında resimler veya diğer dosyalar içeriyor
Dış bağlantılar
- Resmi site , w2.vatican.va adresinde .
- Katolik, Kilise , Treccani.it'te - Çevrimiçi Ansiklopediler , İtalyan Ansiklopedisi Enstitüsü .
- Katolik Kilisesi , Tarih Sözlüğü , İtalyan Ansiklopedisi Enstitüsü , 2010.
- ( TR ) Katolik Kilisesi , Encyclopedia Britannica , Encyclopædia Britannica, Inc.
- Katolik Kilisesi'nin çalışmaları , openMLOL üzerinde , Horizons Unlimited srl.
- ( TR ) Katolik Kilisesi Eserleri , Açık Kütüphane Üzerine , İnternet Arşivi .
- ( TR ) Katolik Kilisesi ile ilgili eserler , Açık Kütüphane , İnternet Arşivi üzerine .
- ( TR ) Katolik Kilisesi , Katolik Ansiklopedisinde , Robert Appleton Company.
- İtalyan Piskoposluk Konferansı'nın resmi sitesi, chiesacattolica.it adresinde .
- LaChiesa.it .
- Ses Katolik Kilisesi, it.cathopedia.org'da .
- Massimo Introvigne , PierLuigi Zoccatelli , İtalya'daki Dinler: Katolik Kilisesi ve bölünmeleri , Yeni Dinler Araştırmaları Merkezi'nin web sitesinden .
- Anglo Katolik Hıristiyan Kilisesi , chiesacristiananglocattolica.it üzerinde .
Yetki kontrolü | VIAF ( EN ) 130782063 ISNI ( EN ) 0000 0001 2157 7632 SBN CFIV009063 BAV 494/20059 Thesaurus BNCF 8294 ULAN ( EN ) 500241849 LCCN ( EN ) n79041716 GND ( DE ) 2009545-4 BNE ( ES 24 _ ) XX_ _ _ _ ) BNF ( FR ) cb118691560 (veri) J9U ( EN , HE ) 987007294548605171 (konu ) NSK ( HR ) 000038335 NDL ( EN , JA ) 00537972 WorldCat Kimlikleri ( EN ) lccn - n79041716 |
---|