.svg/1280px-Flag_of_Italy_(1860).svg.png)
.svg/1280px-Flag_of_Italy_(1861%E2%80%931946).svg.png){kind=small}
Kraliyet Ordusu , 4 Mayıs 1861'den 18 Haziran 1946'ya kadar İtalya Krallığı'nın ordusuydu . [7] İtalya Krallığı'nın ilanından sonra Sardunya Ordusu'ndan doğmuş, Krallığın üçüncü bağımsızlık savaşı , sömürgecilik ve hepsinden önemlisi birinci ve ikinci dünya savaşları da dahil olmak üzere tüm savaş olaylarında kullanılmıştır . İtalya Cumhuriyeti'nin doğuşundan sonra adını İtalyan Ordusu olarak değiştirdi .
Tarih
İtalya'nın birleşmesi ve yaratılış
Vittorio Emanuele II'nin Genelkurmay Başkanlığı'nın eski Sardunya Ordusunu yeni orduya dönüştürmek için uyguladığı önemli reformlar, ikinci bağımsızlık savaşının sona ermesinden hemen sonra 1859'un sonunda başlamıştı . 1859 yılının son aylarında başlayan İtalyan yarımadasında bulunan tüm askeri kuvvetlerin yeniden birleşme harekatı, ilk örgütlenme aşamasını Mart 1861'de sona erdirdi .
Sardunya Krallığı ordusu , Binler seferinden sonra , İki Sicilya Ordusu ve Güney Garibaldi Ordusu'nu saflarına kattı ve İtalya Krallığı'nın doğuşundan hemen sonra, İtalya Kraliyet Ordusu adını aldı . 4 Mayıs 1861'de yayınlanan - Savaş Bakanı Manfredo Fanti'nin adını taşıyan - Fanti kararnamesi - Bersaglieri Kolordusu da dahil olmak üzere . İtalya Krallığı'nın ilanından sonra , kanun no. 143 İtalyan Ulusal Muhafızını kurdu .
|
"SM'nin İtalya Kralı unvanını üstlendiği 17 Mart 1861 (*) tarihli verilerdeki yasa göz önüne alındığında, aşağıda imzası bulunanlar, bundan böyle Kraliyet Ordusunun adını almak zorunda kalacağı tüm Yetkilileri, Kolordu ve Askeri Büroları bilgilendirir. İtalyan Ordusu , Sardunya Ordusu'nun eski mezhebi kaldırılmış durumda. Bundan sonra yapılması veya yenilenmesi gereken tüm ilgili yazıtlar ve etkileşimler bu anlamda değiştirilecektir." |
| Alp birliklerinin eğitimi |
|---|
|
Kraliyet Ordusunda, yüksek dağlarda savaşma konusunda uzmanlaşmış askerlerin ilk fikri 1859'da doğdu: Giuseppe Garibaldi komutasındaki ve Piyemonte Başbakanı Cavour tarafından desteklenen önemli bir gönüllü grubu "" adını aldı. Alplerin Avcıları "; gerçekte ilk uzmanlaşmış bölümler 1786'da İtalya'da ortaya çıkmıştır [8] . Bu yeni birim Varese , Como ve Brescia'yı özgürleştirdi . Her zaman iki dünyanın kahramanının komutasındaki Avcıların bir başka zaferi, 21 Temmuz 1866'da Bezzecca'da üçüncü bağımsızlık savaşında tek İtalyan başarısını elde ettiler.ardından hükümdarın emriyle , 52. Alpler taburunun mottosu olacak olan itaat edeceğim ünlü cevabıyla emekliye ayrıldı [9] . |
Mevcut 20 Sardunya piyade alayına 46 , 9 süvarisine 10 ve Bersaglieri'nin 10'una 26 tabur eklendi . [10]
Birleşme sonrası İtalyan haydutluğuna karşı mücadele ve (1.886 kayba neden olan) üçüncü İtalyan bağımsızlık savaşı [11] , başlangıçta her biri 3 piyade tümenine bölünmüş beş kolordudan oluşan yeni silahlı kuvvetin ilk taahhütleriydi. her biri sırayla piyade, süvari ve topçu içeren bir çok kollu birlikti; [12] 320.000 asker ve 11.000 subay böylece 18 tümen halinde gruplandırıldı [13] .
Roma'nın alınması, Ricotti reformu ve ilk sömürge taahhütleri
20 Eylül 1870'de General Raffaele Cadorna komutasındaki IV. Kolordu'nun Bersaglieri'si Porta Pia gediklerinden girerek Roma surlarında bir geçit açtı ve İtalya Krallığı'nın başkenti haline gelen şehri işgal etti . [11]
Bu arada, aynı yıldan başlayarak ve neredeyse on yıla kadar, General Cesare Francesco Ricotti-Magnani , Savaş Bakanı olarak görev yaptı ; bir yeniden yapılanma reformunu destekledi; 1872'de yeni bir uzman birlik oluşturuldu: Alpini . [14] Ulusal Muhafızların 1876'da dağıtılmasından sonra, Kraliyet Ordusu 30 Haziran 1876 , n. 3204 üç ana grupta: sürekli ordu, " Mobil Milis " ve " Bölgesel Milis "; sonraki yasa 11 Temmuz 1876 n. 160 Belediye Milislerini yarattı ,
5 Şubat 1885'te Eritre'de savaş patlak verdiğinde , Albay Tancredi Saletta 1.000'den az adamla Eritre Massawa'ya indi . Ancak İtalyan sömürgeciliği 1896'da Habeş savaşı bağlamında gerçekleşen Adua Muharebesi ile bir gerileme yaşadı . [11]
Ertesi yıl, 1897 Yunan-Türk savaşı sırasında Türk egemenliğine karşı isyanın pasifleştirilmesi için uluslararası bir kuruluşla işbirliğinin bir parçası olarak uluslararası taahhütler başladı . 25 Nisan 1897'de bir seferi kuvveti Girit adasındaki Suda'ya indi . Paralel olarak, Kraliyet Sömürge Birlikleri kurulacak - Eritre, Somali'deve daha sonra Libya'da - İtalyan birliklerinin bölgeyi kontrol etmesine yardımcı olmak; bu birlikler ayrıca İtalyan girişimcilerin çıkarlarıyla bağlantılı bir kolonyal orta sınıf oluşturmak zorundaydı. [15]
14 Temmuz 1900'de Çin'deki İtalyan Sefer Kolordusu, Çin'deki Boxer isyanına karşı koymak ve İtalya'nın Tientsin ve Avrupa himayesindeki imtiyazını savunmak için ordu ve deniz piyade departmanlarıyla birlikte Napoli'de kuruldu . [11] 29 Eylül 1911'de Kraliyet Ordusu'nun 5 Ekim'de Trablus'a girmesiyle İtalyan-Türk savaşı başladı , 1912 baharında Oniki Ada'yı işgal etti ve 1914'te Fezzan'ı fethetmeyi bitirdi .[11]
Birinci Dünya Savaşı ve Arnavutluk ve Makedonya'ya müdahale
24 Mayıs 1915'te İtalyan ordusu Avusturya-Macaristan sınırının ötesine geçerek Birinci Dünya Savaşı'nda İtalya için de düşmanlıkların başladığını gösterdi . Çatışmanın başlaması kolordu sayısını 12'ye, tümen sayısını 25'e çıkarmış ve İtalyan ordusu 900.000 birime ulaşmıştı. İlk 600 makineli tüfek, çeşitli kalibrelerde 3.000 silah da düşmanlık sırasında muazzam bir şekilde çoğaldı [ kaynak belirtilmeli ] . Kraliyet Ordusu, Fransa'dan orijinal Fransız 8 mm Lebel kalibreli 1.729 fusil mitrailleur Mle 1915 CSRG örneği alınan ciddi bir otomatik silah eksikliği ile savaşa girdi ,[16] ancak siper savaşı için uygun olmadığı kanıtlandı. Lancia 1Z zırhlı araçlarında mürettebat silahları olarak kullanıldılar, ancak güvenilmezlikleri ve aşırı hacimleri nedeniyle kısa süre sonra bu rolde Carcano Mod.91 ile değiştirildiler . Savaşın sonunda, kalan örnekler hızla imha edildi. Savaş sırasında Arditi de canlandı, Havacılık Servisi güçlendirildi; ara sıra da olsa bazı Renault FT tankları da kullanıldı.
1916 yazında, Isonzo'nun altıncı savaşı sona erdi ve Gorizia'nın fethine yol açtı , ayrıca Pietro Badoglio'nun emri altındaki 4. Tümen tarafından Monte Sabotino'nun ele geçirilmesi sayesinde . Bununla birlikte, Isonzo'nun 12. ve son savaşı, 24 Ekim 1917'de Caporetto'nun feci yenilgisine işaret etti . Avusturya-Alman kuvvetleri, "Tolmezzo'dan kaçak" (Pietro Badoglio) tarafından komuta edilen XXVII Ordu Kolordusu sektöründe tam olarak geçti, ancak birliklerin Piave ve Grappa Dağı'ndaki direnişi 10 Kasım'dan 4 Aralık 1917'ye kadar koydu. savaşın olumsuz aşamasına bir son. Ertesi yıl, 1918 ,gündönümü savaşı (15-22 Haziran) ve Vittorio Veneto (23 Ekim-3 Kasım) kesin İtalyan zaferi oldu [17] .
1918'de Kraliyet Ordusu yurtdışında da görev aldı: Fransa'da II. Kolordu ile Bligny'de (15 - 23 Temmuz) ve Chemin des Dames (10 - 12 Ekim) boyunca savaştı ; Arnavutluk'ta Malakastra savaşını (6-9 Temmuz) kazandı .
Arnavut Seferi ve bir sefer gücünün gönderildiği Makedonya'ya bağlılık ile Balkan cephesinde de çalıştı . İtalyan birlikleri 29 Aralık 1915'te Durres'i ve 18 Kasım 1916'da Bitola'yı işgal etti [17] 1918'e kadar kaldı.
Çatışma yaklaşık 4.000.000 askeri seferber etti, yaklaşık 600.000 askeri öldürdü ve 1.500.000 kişiyi yaraladı ve sakat bıraktı. [17] Birinci Dünya Savaşı'nın sonuna kadar, bölgesel milisler ve mobil milisler dağıtıldı ve orduya katıldı.
Yirmi yıllık faşizm, Etiyopya'daki savaş, İspanya'daki savaş ve Arnavutluk'un işgali
Büyük Savaş'ın zaferle sonuçlanmasından sonra, Kraliyet Ordusu süvari ve piyade alaylarının çoğu dağıtılarak küçültüldü ve Arditi dağıtıldı .
Faşizmin yirmi yılı boyunca , 1920'ler ve 1930'lar arasında Mussolini hükümeti genel yapıya ilişkin bazı reformlar yaptı; ve 1923'te Havacılık Servisi ordudan ayrılarak Regia Aeronautica oldu . Bu yıllarda ilk zırhlı birimler de ışığı gördü. [18] Otuzlu yıllarda Sömürge Birlikleri Regio Kolordusu, Somali'nin işgalinin tamamlanması sırasında ulusal birliklere yardım etti, o zamana kadar başkent Mogadişu çevresindeki bölgelerde İtalyan birlikleri ve sahil boyunca birkaç garnizon tarafından yalnızca kısmen kontrol edildi. 1935 , Etiyopya'daki savaşın başladığı yıldı.Kraliyet Ordusu 3 Ekim'de Mareb'i geçerek ve 5 Mayıs 1936'da Addis Ababa'ya girerek katıldı [19] .
Bu arada, otuzlu yıllarda uçaksavar parçası 90/53 Mod. 1939 , obüs 149/19 Mod. 1937 ve havan Ansaldo 210/22 Mod. 1935 gibi yeni silahlar tasarlanmış ve üretilmiştir, ancak çok az numune üretilmiş ve üretilmiştir . kaynak yetersizliğinden dağıtılmıştır. Bireysel silahlanma alanında, Beretta MAB 38 ( 185. "Folgore" paraşütçü bölümü gibi özel birlikler tarafından kullanılır ), Breda Mod.37 makineli tüfek veya Beretta M34 tabanca piyasaya sürüldü.subaylar için, birliklerin büyük çoğunluğu Birinci Dünya Savaşı'ndan kalma eski silahlar kullansa ve mevcut yeni tanklar hafif ve sabit silahlı L3 tankı ve ana silahla inşa edilmiş orta tank M11 / 39 idi. taretteki kazamat ve ikincil silahlarda, ancak bunların özellikle etkili olmadığı kanıtlandı.
1936'da İspanya İç Savaşı'nın patlak vermesiyle , Gönüllü Birlikler Kolordusu Francisco Franco Milliyetçilerine yardım etmek için İspanya'ya gönderildi , 1937'de 24 Şubat 1938 Kraliyet kararnamesi ile askere alma reformunu takiben Sınır Muhafızları Kolordusu kuruldu. XVI, hayır. 329 ve 6 Haziran 1940 tarihli Kraliyet Kararnamesi'nde atıfta bulunulan ilgili yürütme düzenlemeleri, n. 1481. İlk fırlatmayı 28 Mart 1938'de Castel Benito , Libya'da gerçekleştiren, İtalyan subaylar ve astsubaylar tarafından yönetilen bir Libyalı piyade bölüğü olarak ilk paraşütçü departmanı kuruldu .
Nisan 1939'da, İtalya'nın Arnavutluk'u işgal etmesinin ardından ordu, eski I. Zog saltanatının en önemli şehirlerini işgal etti ve garnizon kurdu. [19]
İkinci Dünya Savaşı'na müdahale
İkinci Dünya Savaşı patlak verdiğinde, Nazi Almanyası İkinci Polonya Cumhuriyeti'ni işgal ettiğinde , İtalya , Etiyopya ve İspanya savaşlarının ordunun stoklarını ve ordusunu büyük ölçüde etkilediğinin farkında olarak Mussolini'den bu yana “ savaşmazlığını ” ilan etti. modernizasyon engellendi. Bununla birlikte, Wehrmacht'ın yıldırım başarıları ve çatışmanın uzun sürmeyeceği izlenimi, Duce'yi ilerlemeye ve İtalya'nın 10 Haziran 1940'ta II. Dünya Savaşı'na girmesini onaylamaya teşvik etti.. Savaşa girildiği sırada, Kraliyet Ordusunun 75 tümeni vardı, ancak silahlanma konusunda ciddi eksiklikleri vardı: aslında topçu , Birinci Dünya Savaşı'na kadar uzanıyor, tanklar yetersiz zırh ve silahla hafifti, araç yoktu, makineli tüfekler yetersizdi, üniformalar kalitesizdi ve işletileceği bölgelere uygun ekipman ve teçhizat eksikliği vardı (Libya, Sovyetler Birliği , Arnavutluk, Yunanistan ).
Fransız seferi sırasında, Batı Alpleri Muharebesi , Kraliyet Ordusunun kullanıldığı ilk operasyondu ve Villa mütarekesi tarafından onaylandığı gibi, sınır boyunca bazı belediyelerin İtalyan işgali ile dengelenen bir İtalyan taktik zaferi ile çözüldü. oyulmuş . Bunun yerine, Doğu Afrika'daki girişim , İngiliz Somali'nin fethiyle elde edilen başarıya rağmen, orada tahsis edilen Kraliyet Ordusu birimlerinin, Mayıs 1941'de kaçınılmaz bir yenilgiye uğrayan Anavatan'dan başından beri izole kaldığı yenilgiyle sona erdi. Amba Alagi'nin ikinci savaşı. Her halükarda, muzaffer İngiliz birlikleri , mağlup İtalyan askerlerine silah onurunu ödedi . Bu harekat tiyatrosundaki son umutsuz direniş , Kasım 1941'de son garnizonların teslim olmasıyla sona eren Gondar Savaşı sırasında General Guglielmo Nasi komutasındaki birlikler tarafından gerçekleştirildi [20] .
Bu arada, Kuzey Afrika'da, Batı Çöl Kuvvetleri'nin az sayıda ama çok hareketli ve iyi donanımlı kuvvetleri , on binlerce İtalyan askerini yendi ve ele geçirdi , ayrıca 10 . Bardia ve Tobruk'un kaleleri ile Sirenayka'nın tamamı . Bu tiyatroda Kraliyet Ordusunu desteklemek için Almanlar , General Erwin Rommel komutasındaki Afrika Korps'ta gruplandırılan bir grup tümenin yardımına gönderildi.. İlerleyen yıllarda İtalyan-Alman Zırhlı Ordusu Mısır'daki İskenderiye'den yaklaşık 80 km kadar ilerlemeyi başardı, ancak El Alamein'in yenilgisi sonucunda Libya da İngiliz kuvvetlerine terk edilmek zorunda kaldı, son direnişler ise Mısır'da sona erdi. Mayıs 1943'te Tunus'ta bu topraklar Alman-İtalyan kuvvetleri tarafından Meşale Harekatı'na tepki olarak işgal edildikten sonra .
Öte yandan, Ekim 1940'ta Yunanistan'daki İtalyan kampanyası başladı . Operasyonun kötü planlanmış ve kötü hazırlanmış olduğu ortaya çıktı, İtalyan askerleri neredeyse hemen kendilerini sayıca üstün buldu ve Yunanlılara kıyasla zor bir lojistik durumdaydı ve sonuç olarak Arnavut sınırlarına kadar reddedildi. İtalyan takviyelerinin yavaş ama sürekli akışı daha sonra Helen ilerlemesini durdurmaya izin verdi, ancak çatışmanın sonucu için belirleyici unsur Alman müdahalesiydi . Yunanistan'daki harekâtla eş zamanlı olarak Alman, İtalyan ve Macar birlikleri Yugoslavya'yı işgal ederek on bir günde direnişini kırdı.
O andan itibaren Kraliyet Ordusu, 1941-1943 döneminde 30'dan fazla tümenin konuşlandırıldığı Yunan ve Yugoslav topraklarının bir bölümünü işgal etmek gibi nankör ve yorucu bir görev üstlenmek zorunda kaldı; Balkan tiyatrosu en fazla İtalyan askerinin görev yaptığı bölgeydi. Temmuz 1941'den bu yana, Josip Broz Tito'nun Yugoslav partizanlarının artan direnişi Yugoslavya'nın geniş bölgelerinde gelişti ve İtalyan birliklerini Karadağ, Bosna, Dalmaçya ve Slovenya'da teste tabi tuttu . Büyük güçlerin konuşlandırılmasına, sürekli partizan karşıtı operasyonlara ve Çetniklerin işbirliğine rağmen, Kraliyet Ordusunun tümenleri 1943'te Neretva Savaşı'nda ağır bir yenilgiye uğradı .
Temmuz 1941'de Mussolini, CSIR (Rusya'daki İtalyan Seferi Kolordu) içinde gruplandırılmış bir İtalyan seferi kuvvetini doğu cephesine göndermeye karar verdi ve bir yıl sonra ARMIR'i (Rusya'daki İtalyan Ordusu) oluşturmak için genişledi. Kızıl Ordu ve Rus kışının şiddeti, Piccolo Saturno operasyonu ve Ostrogorzk-Rossoš taarruzu altında ezilen İtalyan askerlerini cephede zorladı . Yaklaşık 80.000 asker asla İtalya'ya dönmedi [20] .
Temmuz 1943'te Müttefikler Sicilya'yı işgal etmeye başladılar ve bir aydan biraz fazla bir süre içinde adanın tam kontrolünü ele geçirdiler.
İtalya'da iç savaş
Puglia, Eylül 1943: ateşkesten sonra, Vittorio Emanuele III, muhtemelen Birinci Motorlu Gruba ait olan Kraliyet Ordusu'nun bir oluşumunu gözden geçiriyor .
Mussolini hükümeti 25 Temmuz 1943'te düştüğünde, İtalya'nın mareşali Pietro Badoglio , hükümete liderlik etmek üzere kral tarafından atandı ve Anglo-Amerikalılar ile teslim olmak için müzakerelere başladı, ateşkes 3 Eylül 1943'te imzalandı ve Müttefikler tarafından kamuoyuna açıklandı. 8 Eylül'de, kısa bir süre sonra Badoglio da haberi doğruladı .
Ateşkes ilan edildiğinde, Wehrmacht önceden hazırlanmış olan Achse Harekatı'na yol verdi , Alman birlikleri İtalyan birliklerine yanlarında savaşmaya devam etmeyi veya silahlarını bırakmayı seçmelerini emretti, Kraliyet Ordusu'nun bu imaları reddeden birimleri saldırıya uğradı ve genellikle ezildi, bazı durumlarda Kefalonya katliamı sırasında olduğu gibi mahkumlara yönelik kitlesel çekimler oldu , diğer durumlarda teslim olma, subayların büyük bir kısmının yok edilmesini takip etti. Kraliyet Ordusu sadece Sardunya ve Korsika'da Almanları yenebildi. Balkanlar'da gözaltından kaçmayı başaranlardan bazılarıyerel partizan hareketlerinin bir parçası oldular, ayrıca Garibaldi ve İtalya partizan bölümleri gibi kendi ulusal birimlerini yarattılar [21] . Öte yandan İtalya'da, Badoglio hükümetinin Anglo-Amerikalılarla birlikte savaşmak için Birinci Motorlu Grubu oluşturmasına izin verildi . Bu birimin ateş vaftizi Aralık 1943'te Montelungo'nun olumlu savaşıyla gerçekleşti . İlk Motorlu Gruplandırma, Ekim 1944'e kadar İtalyan Kurtuluş Kolordusu oldu, daha sonra İtalya'ya, her zaman Müttefiklerle birlikte, Milano'ya ve Milano'ya kadar giden beş Savaş Grubu düzenlendi.Venedik [21] .
İkinci Dünya Savaşı , Kraliyet Ordusuna ölü ve kayıp arasında 8 Eylül 1943'e kadar 161.729, Eylül - Ekim 1943 döneminde 73 277, kurtuluş mücadelesinde yaklaşık 12.000 ve toplama kamplarında yaklaşık 60.000 can verdi [21] .
İkinci savaş sonrası dönem ve İtalya Cumhuriyeti'nin doğuşu
14 Kasım 1945'te Müttefikler, Paris Antlaşması'nın imzalanmasına kadar yürürlükte kalacak olan Kraliyet Ordusu yapısını kurdular . İtalyan kuvvetleri bu nedenle dört bölüme ayrıldı:
- iç güvenlik için üç tümen ( 28. "Aosta" Piyade Tümeni , 31. "Calabria" Piyade Tümeni ve "Reggio" Tümeni (başlangıçta "Savoy" ) olan mobil ve yerel kuvvetler (90.000 asker) , 10 piyade alayı (3'ü Alpini ) ve beş ikili piyade tümeni (yani sadece iki alayla) ( 44. Piyade Tümeni "Cremona" , 58. Piyade Tümeni "Legnano" , Mekanize Tümeni "Folgore" , 20. Piyade Tümeni "Friuli" ve 104. Piyade Tümeni "Mantova" );
- merkezi teşkilat ve eski kolordu komutanlıklarına benzer yargı yetkisine sahip 11 bölge komutanlığı (9 000 birim);
- idare (31.000 erkek);
- 10 000 erkek üzerinde eğitim ve aksesuarlar ( Cesano ve okulların Tamamlayıcı Eğitim Merkezi) [22]
Genelkurmay , Mart 1946'da bu yönde hükümler yayınladı . 11 bölgesel komutanlığın her birinin, iki tümen kullanabilen Sicilya hariç, alay düzeyinde bir asker eğitim merkezi ve özerk bir piyade alayı vardı. Bir tümen, iki tabur ve altı grup ise doğrudan Müttefiklere bağlı kaldı. 1946'da üç iç güvenlik tümeni iki piyade alayı ve bir topçu grubundan oluşan tugaylara dönüştürülürken , İtalyan süvarileri her tümene bir grup filo atayarak yeniden canlandı .paletli araçlarla donatılmıştır. [21]
İtalya Cumhuriyeti'nin doğuşu ve II. Umberto'nun ülkeyi terk etme kararıyla , orduyu Anavatan'a değil de Kral'a bağlılık yemininden feshettikten sonra, Kraliyet Ordusu İtalyan kara kuvvetlerini tanımlamaya başladı ve değişti. adı italyan ordusuna aittir .
Kişiye özel
Kompozisyon
Birlikler çoğunlukla İtalyan vatandaşlarından oluşuyordu, ancak özellikle İtalyan sömürgeciliğinin gelişmesiyle farklı milletlerden bireyler de mevcuttu ve Afrika kolonilerinin yerli sakinleri, sömürge birliklerinin kraliyet birliklerinde çerçevelendi. İkinci Dünya Savaşı sırasında Kraliyet Ordusunda yabancı birlikler de kuruldu .
Kayıt prosedürü
Askere alma çoğunlukla İtalya'da askere çağrılarak yapılıyordu, ancak gönüllü askerliğe başvurmak mümkün olsa da, bu durumda evli olmamak ve öngörülen bazı suçlardan cezai mahkumiyet almamış olmak gibi özel şartlar öngörülüyordu. yasa.
Her halükarda, personel - hemen hemen tüm illerde bulunan - ilgili askeri bölgelere aktı ve onlar tarafından doğrudan tüm eğitim döngüsüyle ilgilenen çeşitli atama alaylarına gönderildi: alay deposunda (veya taburda / grupta giyinirken ) Alp birimleri ), özel bir eğitim müfrezesinde temel eğitim ve askeri eğitime ayrılmış özel tesisler olmadığı için en üst düzey personel için kısa sürede destek .
çerçeveleme
- Daimi hizmet ordusu - askerlik hizmeti yükümlülüklerinin yerine getirilmesi için askeri sınıflar ve yakın zamanda terhis edilen ancak geri çağrılması durumunda silaha bağlı askeri birliğe yerleştirilebilecek sınıflar dahil olmak üzere sürekli hizmet askeri personelini içerir .
- " Mobil Milis " - ordudan ayrılan ve ön cephe ordusunu tamamlamayı amaçlayan 5 sınıftan sonra izinli dört genç sınıftan oluşan askeri izindeki tüm sınıfları içeriyordu . Geri çağırma durumunda, barış zamanından beri öngörülen ve kağıt üzerinde 900 piyade , 60 top ve 10 askeri mühendise güvenebilecek yeni birlikler oluşturdu . [23]
- " Bölgesel Milis " - eski emekli sınıfları, özellikle seyyar milislerden sonraki yedi sınıfı içeriyordu ve esas olarak savaş esirlerinin eskortları için kullanıldı ve ordunun eylemlerinde yalnızca istisnai olarak işbirliği yaptı. Ordu birliklerinin geçici olarak bulunmadığı yerlerde esas olarak bölgesel hizmet görevleri ile. Birinci Dünya Savaşı sırasında Kraliyet Ordusunun organizasyonuna göre , genel seferberlik durumunda 198 piyade taburu, 8 Alpini alayı, 9 tabur mühendis ve 113 garnizon şirketi sayılabilir. [24]
- " Belediye Milisleri " - geri çağrılan sakinlerin belediyesinde hizmet işlevlerini yerine getirdiler ve belediyede ikamet eden emekli askerler, genç sınıfların üyelerinden başlayarak, silah, vücut ve kategori ayrımı yapmaksızın çerçevelendi. Komutaları için, izinli kategorilere ait olanlar arasından seçilerek, kıdemli ve düşük rütbeli subayların yıllık olarak ele geçirilmesi gerekiyordu. [25]
Ekipman ve silahlar
Bireysel silahlanma
Piyade için bireysel ve beraberindeki silahlanma esas olarak şunlardan oluşuyordu: [26]
- 47/32 Formu 1935
- 65/17 Mod 1908/1913
- 20 mm Oerlikon
- Armaguerra Mod 39
- Beretta M15
- Beretta M34
- Beretta M35
- Beretta MAB 18/30
- Beretta MAB 38
- Breda Mod.5C
- Breda Mod 30
- breda mod 31
- Breda Mod 35
- breda mod 37
- breda mod 38
- Breda Mod 40
- breda mod 42
- Breda-SAFAT
- Brixia Mod 35
- Carcano Mod 91
- Carcano Modu 38
- CEMSA 81 mm LP
- Fiat-Revelli Mod 1914
- Fiat Mod 14/35
- Glisenti Modeli 1910
- Hotchkiss Mle 1929
- Alev Silahı Modu 35
- Alev Silahı Modu 41
- Alev Silahı Mod 41 saldırı
- OTO Modu 35
- OTO Mod 42
- Schwarzlose
- Saint-Étienne modu. 1907
- Scotti / Isotta Fraschini
- Scotti-Isotta-Fraschini 20/70
- Solothurn S-18/1000
- SRCM Modu 35
- L tipi
- Vetterli-Vitali Mod 1870/87
Tanklar
1938'e kadar tanklar zırhlı bölümler halinde gruplandırılmadı , ancak piyade bölümlerinin bir parçasıydı . O yıldan itibaren, İtalya bu tür tümenler oluşturmaya başladı ve İtalya'nın II . İkinci Dünya Savaşı'nın müttefiklerinden daha eski ve daha az etkili olduğu ortaya çıktı .
askeri trenler
Kraliyet Ordusu her iki dünya savaşında da tren kullandı: Birincide İtalyan Cephesinde , İkincisinde Balkanlarda .
Çözünmüş cisimler
Silahlı kuvvetlerin tarihi boyunca çözülen organlar, 1861 ve 1876 yılları arasında var olan İtalyan Ulusal Muhafızları ve daha sonra Kraliyet Ordusunun yabancı birliklerinin organları ve bölümleriydi . Ana olanlar arasında şunlar vardı:
- Afrika Avcıları
Afrika'da konuşlanmış İtalyan sömürge birlikleri.
- Arnavutluk Avcıları
İtalyan birlikleri Arnavutluk'ta konuşlandı.
- Sınır koruması
İtalya Krallığı'nın kara sınırlarında konuşlanmış birlikler.
- İtalyan Ulusal Muhafız
Eşkıyalığın bastırılmasında kullanılan Uniat sonrası birlikler .
- Arnavut kraliyet muhafızı
Arnavutluk'ta İtalyan Valisinin korunması için görevlendirilen birlikler.
- Kurtarılan Sibirya Lejyonu
İtalyan Tientsin İmtiyazında sömürge ordusu olarak çalışan birlikler .
- Askeri Merkezlerin Gruplandırılması
Esasen İkinci Dünya Savaşı'nda istihdam edilen yabancılardan oluşan birlikler.
- Hırvat lejyonu
Esasen Hırvatistan'da istihdam edilen yabancılardan oluşan birlikler.
derece
Dönemin diğer tüm orduları gibi, Kraliyet Ordusu da insan örgütlenmesini askeri hiyerarşi üzerine kurdu .
Not
- ^ REI 1915 savaş düzeni
- ^ REI 1918 savaş düzeni
- ^ REI savaş düzeni 1940
- ^ REI 1943 savaş düzeni
- ^ Savaş düzeni 1944
- ^ 1945'te savaş sırası
- ^ İtalyan Ordusunun doğuşu , teatro.difesa.it'te . Erişim tarihi: 24 Ekim 2017 ( 24 Ekim 2017'de arşivlendi ) .
- ^ Arşivlenmiş kopya , associazionenazionalecacciatoridellealpi.it adresinde . Erişim tarihi: 24 Nisan 2011 ( 21 Eylül 2011 tarihinde orijinalinden arşivlendi ) . "ALPS Avcıları" teriminin tarihsel kökeni - erişim tarihi 24 Nisan 2011
- ^ Arşivlenmiş kopya , associazionenazionalecacciatoridellealpi.it adresinde . Erişim tarihi: 24 Nisan 2011 ( 4 Mart 2016 tarihinde orijinalinden arşivlendi ) . Alplerin Avcıları - Giuseppe Garibaldi - 24 Nisan 2011'de erişildi
- ^ Fortunato Minniti, Silahlı Kuvvetler , The Unification , Institute of the Italian Encyclopedia, 2011.
- ^ a b c d ve La Storia> 1862 - 1914 , Army.difesa.it üzerinde . Erişim tarihi: 24 Ekim 2017 ( 24 Ekim 2017'de arşivlendi ) .
- ^ Arşivlenmiş kopya , Army.difesa.it'te . Erişim tarihi: 24 Nisan 2011 ( 4 Mayıs 2011 tarihinde orijinalinden arşivlendi ) . Tarih - 1861 Yüz elli yıl önce - erişim 24 Nisan 2011
- ^ http://www.ilgiornaledellazio.it/index.php?option=com_content&view=article&id=1773:150d-anniversario-costuzione-esercito-italiano&catid=88:notizie-dalla-capitale-&Itemid=193 kuruluşunun 150. yıldönümü İtalyan ordusu - 24 Nisan 2011'de erişildi
- ^ Alp birliklerinin tarihi, www.esercito.difesa.it , Army.difesa.it üzerinde . Erişim tarihi: 3 Aralık 2010 ( 6 Temmuz 2013 tarihinde orijinalinden arşivlendi ) .
- ^ Domenico Quirico, Beyaz Filo
- ^ Nevio Mantoan, 1915-1918 Büyük Savaşında İtalyan Ordusunun silahları ve teçhizatı , Gino Rossato Editore, 1996.
- ^ a b c Tarih> 1915 - 1918 , Army.difesa.it üzerinde . Erişim tarihi: 23 Ağustos 2011 ( 20 Ekim 2011 tarihinde orijinalinden arşivlendi ) .
- ^ Royal Army - regioesarmy.it sitesindeki editoryal incelemeler . Erişim tarihi: 24 Nisan 2011 ( 4 Aralık 2011'de arşivlendi ) .
- ^ a b The History> 1919 - 1939 , Army.difesa.it üzerinde . Erişim tarihi: 23 Ağustos 2011 ( 20 Ekim 2011 tarihinde orijinalinden arşivlendi ) .
- ^ a b The History> 1940 - 1943 , Army.difesa.it üzerinde . Erişim tarihi: 23 Ağustos 2011 ( 20 Ekim 2011 tarihinde orijinalinden arşivlendi ) .
- ^ a b c d Tarih> 1943 - 1945 , Army.difesa.it üzerinde . Erişim tarihi: 23 Ağustos 2011 ( 18 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi ) .
- ^ The History> 1946 - 1947 , Army.difesa.it üzerinde . Erişim tarihi: 23 Ağustos 2011 ( 4 Temmuz 2011 tarihinde orijinalinden arşivlendi ) .
- ^ Savaşa giriş sırasında İtalyan Ordusunun yapısı , storiaemoriadibologna.it adresinde .
- ^ Birinci Dünya Savaşı'nın başlangıcında İtalyan Ordusunun carabinieri.it'te hazırlanması ve genel seferberliği .
- ^ GU 11 Temmuz 1876 n.160 , google.com'da . Erişim tarihi: 5 Aralık 2016 ( 31 Ekim 2016 tarihindeki orijinal kaynaktan arşivlendi ) .
- ^ Kraliyet Ordusu tarafından kullanılan araçların ve malzemelerin listesi (regioesarmy.it'ten) , regioesarmy.it'te . Erişim tarihi : 28 Eylül 2016 ( 30 Eylül 2016'da arşivlendi ) .
bibliyografya
- Giovanni Morandi, Alpini, Alplerden Afganistan'a , Bologna, Poligrafici yayıncılık, 2003.
- Domenico Quirico, Beyaz filo , I baskısı, Milan, Mondadori, Eylül 2002, ISBN 88-04-50691-1 .
- 1864 tipi için askeri İtalya Yıllığı . S. Franco ve oğulları okulu, 1864, orijinali Harvard Üniversitesi'nde
İlgili öğeler
- Alp
- Cin Silahı
- Bersaglieri
- İkinci Dünya Savaşı'nda Kraliyet Ordusunun Tümenleri
- italyan yardımcı cellgerant ordusu
- İtalyan ordusu
- Kraliyet Ordusu Dereceleri
- İtalyan Ulusal Muhafız
- Sınır koruması
- 24 Mayıs 1915 itibariyle Kraliyet Ordusu'nun savaş düzeni
- Birinci Dünya Savaşı sırasında Kraliyet Ordusu Teşkilatı
- İtalya Krallığı (1861-1946)
- Kraliyet sömürge asker kolordu
- Kraliyet Ordusunda yabancı birlikler
Diğer projeler
Wikisource , Kraliyet Ordusuna adanmış bir sayfa içerir- Wikimedia Commons , Kraliyet Ordusu'ndaki görüntüleri veya diğer dosyaları içerir
Dış bağlantılar
- Kraliyet Ordusu web sitesi , regioesercito.it adresinde .
- İtalyan Ordusu'nun sitesindeki tarih , Assistenza.difesa.it'te . 2 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi .
.svg/1280px-Flag_of_Austria-Hungary_(1869-1918).svg.png){kind=small}
.svg/1280px-Flag_of_Germany_(1867%E2%80%931918).svg.png){kind=small}
.svg/1280px-Flag_of_the_Russian_Empire_(black-yellow-white).svg.png){kind=small}
.svg/1280px-Flag_of_Belgium_(civil).svg.png){kind=small}
.svg/1280px-Flag_of_Serbia_(1882%E2%80%931918).svg.png){kind=small}
.svg/1280px-Flag_of_Greece_(1822-1978).svg.png){kind=small}
.svg/1280px-Flag_of_Montenegro_(1905%E2%80%931918,_1941%E2%80%931944).svg.png){kind=small}
All Rights Reserved © 2022